De spanningen tussen beide partijen lijken toe te nemen. De Palestijnen hebben herhaaldelijk gelekt over de voortgang. President Abbas eist nu dat Israel het voorstel van Olmert uit 2008 als uitgangspunt accepteert. Zo niet, dan zal hij zijn aanbod voor een landruil voor enkele nederzettingenblokken intrekken. Het is fraai dat Abbas het plan van Olmert alsnog lijkt te acceperen, al is het vijf jaar later, maar hij kan niet zomaar eisen dat iets dat hij toen afwees hem later nog eens opnieuw wordt aangeboden. En wat bedoelt hij precies met 'uitgangspunt'? Dat klinkt een beetje naar 'beginpunt' van waaruit men nog meer eisen zal stellen.
RP
------
Onderhandelingen blijven zware bevalling
http://www.cidi.nl/onderhandelingen-blijven-zware-bevalling/
IN ISRAEL / DOOR ELISE FRIEDMANN / OP 10/09/2013 OM 15:22
Israel heeft zondag geklaagd bij de Amerikaanse onderhandelaar Martin Indyk, dat 'lekken' van Palestijnse zijde de afspraken over de vredesonderhandelingen schenden. De inhoud van de besprekingen tussen Israel en de PA zou strikt geheim blijven en alleen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry mag mededelingen doen over de onderhandelingen. Maar tijdens het Joods Nieuwjaar en de daarop volgende zaterdag brachten Palestijnen een hele serie lekken naar buiten met als voornaamste boodschap: de onderhandelingen schieten niet op en dat is de schuld van Israel.
Dat bracht Israel in een lastig parket, want het kan de lekken niet tegenspreken zonder zelf de geheimhoudingsafspraak te schenden. "De Palestijnen lekken niet alleen, zij lekken onjuiste informatie", klaagde een lid van het Israelische team. "Zij lekken dat er geen voortgang is, om de internationale druk op Israel te vergroten."
Voorwaarden vooraf
Ook voor de start van de besprekingen werd er gelekt. Zo was er het conflict over voorwaarden vooraf. Israel wilde alleen aan tafel zonder zulke voorwaarden; de PA had, als altijd, een verlanglijst. De Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat zei voor de besprekingen in een radio-interview dat aan de Palestijnse voorwaarden was voldaan door een Amerikaanse brief die drie zaken garandeert.
Uitgangspunt bij de onderhandelingen zijn de pre-1967 grenzen, deze dienen als basis voor een Palestijnse staat. Ook moeten kernpunten Jeruzalem, vluchtelingen, en water worden behandeld. Ten derde dienen de onderhandelingen binnen een tijdsbestek van zes tot negen maanden te worden afgerond door één definitieve vredesovereenkomst zonder tussenakkoorden.
Landruil
De Israelische delegatie reageerde tot zondag niet op de diverse lekken, maar toen de Palestijnse president Mahmoud Abbas uitspraken ging doen over de uitruil van land was de maat vol en dienden zij een klacht in. Abbas had tegen een delegatie van atleten uit Arabische landen gedreigd dat hij zijn voorstel voor landruilen zou terugtrekken en alle gebieden zou opeisen die Israel in juni 1967 had bezet, tenzij Israel het plan van Olmert accepteert als uitgangspunt voor deze onderhandelronde. Dit berichtte Al-Hayat al-Jadida, de officiële krant van de PA.
Hete hangijzers
De vier grootste strijdpunten waarop voorgaande besprekingen strandden, zijn, in willekeurige volgorde:
Veiligheid: Israel werd in 1973 op Jom Kippoer aangevallen. Deze oorlog maakte het belang duidelijk van verdedigbare grenzen. Daarnaast moeten de Palestijnen actief terroristische aanslagen op Israelische doelen tegengaan. Israel stelt dit als voorwaarde voor vrede.
Nederzettingen: Het conflict tussen Israel en de Palestijnen is onder andere een conflict over land en de verdeling daarvan. De Palestijnen willen een einde aan alle nederzettingen en checkpoints in het gebied dat Israel tijdens de oorlog van 1967 heeft veroverd. Israel wil daarentegen enkele nederzettingen behouden. 'Landswaps', het uitruilen van gebieden, kan hierbij een oplossing vormen.
Jeruzalem: De grootste uitdaging zal de status en verdeling van Jeruzalem worden. De Palestijnen willen minimaal Oost-Jeruzalem als hoofdstad van hun toekomstige staat, Israel beschouwt de hele stad als zijn hoofdstad. De eventuele verdeling van de Oude Stad was bij diverse eerdere vredesoverleggen hét struikelblok.
Vluchtelingen: Palestijnen eisen voor alle Palestijnse vluchtelingen, van de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 tot en met de oorlog van 1967 én hun kinderen en kleinkinderen, het recht op om terug te keren naar Israel. Israel weigert dit. Sommige 'vluchtelingen' uit 1967 zijn volgens Israel geen vluchtelingen: ze hebben nooit in Israel gewoond maar vluchtten uit de Westbank en Gaza. Bovendien is Israel een democratie en als het miljoenen Palestijnen moet opnemen, zal het al snel geen Joodse staat meer zijn.
Hoofdrolspelers
De Amerikanen, vooral in de persoon van minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, hebben het voortouw genomen in deze ronde van vredesonderhandelingen. Kerry heeft de door Netanyahu en Abbas goedgekeurde Martin Indyk aangesteld om de onderhandelingen te leiden.
Martin Indyk was de eerste Joodse ambassadeur van Amerika in Israel. Op speciaal verzoek van ex-premier Ehud Barak, die Indyks inzet voor het vredesproces hoogschatte, diende hij bij uitzondering een tweede termijn.
Indyk maakte als vrijwilliger op een kibboets de Jom Kippoeroorlog (1973) van dichtbij mee. Hij begon zijn loopbaan als onderzoeker bij AIPAC, de Amerikaanse pro-Israelische lobby, en was medeoprichter van de pro-Israelische denktank het Washington Institute for Near East Policy. Later was hij onder meer bestuurslid van de New Israel Fund, een liberale en kritische pro- Israelische organisatie, die tegen de nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever is.
Frank Lowenstein zal Indyk assisteren bij de onderhandelingen. Lowenstein is adviseur Buitenlandse Zaken van Kerry en voormalig voorzitter van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen.
Saeb Erekat – "Het is tijd dat het Palestijnse volk een eigen, onafhankelijke en soevereine staat krijgt," vindt de door de Palestijnen naar voren geschoven hoofdonderhandelaar Saeb Erekat. Hij werkt samen met Muhammad Shtayyeh, minister van de Palestijnse Economische Raad voor Onderzoek en Ontwikkeling en voormalig minister van Huisvesting.
Erekat was plaatsvervangend hoofdonderhandelaar bij de vredesonderhandelingen in Madrid 1991 en hoofdonderhandelaar tijdens en na de Oslo-akkoorden (1995-2003). In 2007 verving hij Ahmed Qureia in Annapolis (2007) en lukte het hem om de impasse tussen Israel en de Palestijnen te doorbreken en tot een gezamenlijke verklaring te komen. Erekat is ook degene die tijdens de Tweede Intifada in 2002 Israel beschuldigde van een massaslachting en oorlogsmisdaden in Jenin. De 500 slachtoffers die Israel volgens hem maakte, bleken er later 56 te zijn.
Tzipi Livni leidt namens Israel de gesprekken. Livni heeft verschillende ministersposten bekleed waaronder die van Buitenlandse Zaken (2006-2009) en is oppositieleidster geweest en partijleider van de toen grootste partij in de Knesset, Kadima. Na het behalen van 6 zetels in de afgelopen verkiezingen met haar nieuwe partij Hatnua, de beweging, zit zij in de coalitie als minister van Justitie, een portefeuille waar ze reeds ervaring mee heeft. Yitzhak Molcho, een voormalig adviseur van Netanyahu, assisteert Livni in de onderhandelingen die zij ziet als 'nieuwe kans die we niet mogen laten lopen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten