donderdag 3 januari 2008

Beperking van godsdienstvrijheid op de Tempelberg

Dit zijn het soort berichten dat me blijft verbazen, en me doet beseffen hoe weinig ik soms nog van het Midden-Oosten begrijp. Joden mogen niet op een zichtbare wijze bidden op de Tempelberg (een heilige plaats voor Joden omdat hier vroeger de Joodse Tempels hebben gestaan), want dit kan aanstootgevend zijn voor moslims. Dit is geen antisemitische richtlijn van de Ottomanen of de Britse autoriteiten tijdens hun mandaat over Palestina, maar een besluit van de Israëlische regering.  
 
A Jew is not allowed to pray in any overt manner whatsoever on the Temple Mount, even if he is just moving his lips in prayer, Public Security Minister Avi Dichter recently wrote MKs Uri Ariel and Aryeh Eldad (National Union-NRP).
.......
This interpretation, Dichter continued, "is in line with the rationale that bans Jews from praying at the site, in light of serious concerns that this will serve as a provocation, resulting in disorder, with a near certain likelihood of subsequent bloodshed."
 
 
Om problemen en spanningen te voorkomen, zet men zelf een stap terug en staat niet op zijn rechten.
 
Het is een beeld van Israël dat we niet kennen uit de media, maar dat misschien minder zou mogen verbazen dan het doet: na de verovering c.q. bevrijding van de Oude Stad van Jeruzalem tijdens de Zesdaagse Oorlog, is direct besloten om de status quo te zoveel mogelijk te handhaven en iedere geloofsgemeenschap maximale zeggenschap over de eigen heiligdommen te laten behouden.
 
Onder het mom van herstelwerkzaamheden heeft de islamitische Waqf eind jaren '90 en het afgelopen jaar opnieuw uitgebreide graafwerkzaamheden verricht waarbij talloze Joodse artefacten zijn vernield en op de vuilnisbelt van Jeruzalem belandden. Ondanks toenemende protesten uit de samenleving, niet in de laatste plaats van archeologen, heeft de regering niets tegen dergelijke werkzaamheden ondernomen, want men wilde geen lont in een kruitvat aansteken. En met dezelfde motivatie heeft men zelf werkzaamheden buiten de Tempelberg, om een kapotte loopbrug te vervangen, gestaakt na luid protest van Arabische en Palestijnse organisaties, alsmede Egypte. In tegenstelling tot de jarenlange en werkelijk schadelijke werkzaamheden van de Waqf gingen de Verenigde Naties zich ermee bemoeien en stelde een onderzoek in, dat tot de conclusie kwam dat Israël inderdaad niets onoorbaars had gedaan, maar desalniettemin Israël toch opriep de werkzaamheden te staken.  
 
 
Ratna
----------
 
No moving Jewish lips in prayer on Temple Mount, says Dichter
By Nadav Shragai, Haaretz Correspondent Last update - 08:29 02/01/2008
www.haaretz.com/hasen/spages/940710.html

A Jew is not allowed to pray in any overt manner whatsoever on the Temple Mount, even if he is just moving his lips in prayer, Public Security Minister Avi Dichter recently wrote MKs Uri Ariel and Aryeh Eldad (National Union-NRP).

In 1976, the Supreme Court ruled that it accepted the government's position that it was not opposed to individual Jewish prayer on the Temple Mount, providing that it was not of a demonstrative nature that could lead to public disorder. High Court rulings in recent years have also been seen to support individual, as opposed to group prayer on the Mount.

Ariel and Eldad recently decided to test the State's position on this issue. They informed the police that "they intended to manifest this right" [to non-demonstrative prayer] by first coordinating the best time and place to enter and exit the Temple Mount complex.


The two MKs explained that all they intended to do was to pray, without informing the media of their plans, or wearing a talit or tefilin, or bringing a Torah scroll with them.

"It is not possible to arrest a person for 'conversing with his maker," Dichter replied, using the same terminology of the MKs' letter.

"However it is possible to carry out an arrest for expressions of outward and demonstrative signs [of prayer]."

This interpretation, Dichter continued, "is in line with the rationale that bans Jews from praying at the site, in light of serious concerns that this will serve as a provocation, resulting in disorder, with a near certain likelihood of subsequent bloodshed."

It was further explained to the two MKs that from the police's point of view, there is no substantive difference between the prayer of an individual and group prayer, since the threat to public safety is the same. Such act would be considered "altering the status quo at the site."

Dichter stressed that the state's decision to ban Jewish prayer from the Temple Mount does not distinguish between an individual praying and that of a group, and that this has been the basis of the status quo since 1967.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten