vrijdag 8 juni 2018

Antisemitische clichés in kritiek op Gaza geweld (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2018/06/07/antisemitische-cliches-in-kritiek-op-gaza-geweld/

 

= IMO Blog = 

 

Vorige week kwam een jonge verpleegster om bij de rellen in de Gazastrook. Palestijnse bronnen beweerden dat ze expres door Israel was doodgeschoten ondanks dat ze duidelijk herkenbaar was als verpleegster. En zo kwam het ook in de media hier, en elders. Ze groeide uit tot een soort symbool en haar dood kreeg veel media aandacht. Zo gaat het vaak: wanneer Palestijnse vrouwen of kinderen omkomen wordt dat Israel zwaar aangerekend, zonder dat de ware toedracht wordt uitgezocht, en zonder dat Hamas mede verantwoordelijk wordt gehouden voor het blootstellen van kinderen aan gevaar. In sentimentele reportages zien we de Palestijnen weer als de ultieme slachtoffers:

 

“Mijn dochter had geen wapens, ze was een verpleegkundige. Ze gaf veel om haar mensen”, zegt Sabreen. “Ik wilde haar zo graag zien een witte trouwjurk en niet in haar lijkwade.”

Bij Razans begrafenis waren gisteren duizenden mensen. Even daarvoor had haar vader het bebloede medische hesje van Razan laten zien aan cameraploegen. Uit de zakken haalde hij verband en gaas. “Dit waren haar wapens”, zei hij.

 

Pro-Israelische bloggers betwijfelen de toedracht en wijzen op nogal wat tegenstrijdigheden in wat Palestijnse bronnen en video’s tonen. Het leger zelf heeft beelden vrijgegeven waaruit blijkt dat het best lastig is om onderscheid te maken tussen een demonstrant met een witte jas aan en een echte verpleegster. Daarbij hebben de Palestijnen (lees: Hamas) in het verleden vaker misbruik gemaakt van medische symbolen en ziekenhuizen om bijvoorbeeld wapens of strijders te vervoeren of zich te verschuilen. Israel heeft gezegd het incident ter zullen onderzoeken, en een voorlopig resultaat laat zien dat ze niet bewust is doodgeschoten. Israelische soldaten bij het grenshek werden door Palestijnse militanten beschoten waarop de soldaten terugschoten, waarbij ze per ongeluk is getroffen.

 

Uiteraard verandert dit niks aan de mening van velen dat Israel zomaar in koelen bloede een arme lieve onbaatzuchtige verpleegster doodschiet. Er is inmiddels zelfs een open brief opgesteld aan minister Blok en ondertekend door diverse dokters en verpleegsters. Door continu te focussen op individueel leed zonder dit in de bredere kontekst te plaatsen van het conflict, de taktieken en doelen van Hamas en de strijd met Fatah, wordt dit gigantisch uitvergroot. Israel heeft uiteraard geen enkel belang bij het doodschieten van verpleegsters of kinderen, maar toch ontstaat zo een beeld van moedwillige agressie in plaats van een tragische misser zoals die er in iedere oorlog zijn.

De NAVO en het Amerikaanse leger hebben in Irak en Afghanistan per ongeluk ziekenhuizen en bruiloften geraakt met tientallen doden als gevolg; het kwam op tv, men was geschokt door het leed en hoe dit kon, daar werd vervolgens op zakelijke toon over gepraat met deskundigen, en daar bleef het bij. Geen demonstraties, brandbrieven, haatuitbarstingen etc. De slachtoffers werden niet uitvergroot en tot helden gemaakt, hun familie niet geïnterviewd en er werd niet beweerd dat men het opzettelijk deed.

Geschiedenislesje

NOS op 3 maakte het ook bont met een filmpje over de geschiedenis van Israel. Het moet allemaal kort en simpel, maar dit was wel erg triest. De Balfour verklaring wordt niet genoemd, men beweert dat de meeste Joden uit Oost Europa kwamen, dat het gebied ‘Palestina’ heette voor de stichting van Israel, dat er pas spanningen kwamen tussen Joden en Arabieren in het land toen na de Holocaust de overgebleven Joden naar Israel emigreerden, en dat Jeruzalem in het delingsplan verdeeld werd. De Arabische aanval na de stichting van Israel wordt evenmin vermeld, laat staan de vele gewelddadige rellen van Palestijnen en de collaboratie van de moefti van Jeruzalem met de nazi’s. Ook zouden de Joden slechts een staat in ‘Palestina’ willen omdat er een paar heilige plaatsen liggen, niet omdat het Joodse volk en hun religie ermee verbonden waren en er altijd Joden hadden gewoond. Kortom: vanwege de Holocaust kregen de Oost Europese Joden een staat in een al bewoond land. Dat moest wel tot problemen leiden. Aanvankelijk had NOS op 3 ook nog het Joodse en Arabische deel in het delingsplan verwisseld. Als dit de enige informatie is die je hebt over het ontstaan van Israel geeft dat een totaal vertekend beeld en breng je gemakkelijk sympathie op voor de Palestijnse demonstraties en woede.

 

Wieringaza

Geen wonder dat met dergelijke eenzijdige, suggestieve en onjuiste berichtgeving de emoties weer hoog oplopen en antisemitische uitlatingen niet van de lucht zijn. Bekende Nederlanders die geen tijd of zin hebben zich in de zaak te verdiepen geven hun ongezouten en onsmakelijke mening, zoals deze column van Tommy Wieringa waarin alle antizionistische clichés weer langskomen: Gaza is een openluchtgevangenis waar mensen levenslange straffen uitzitten; hij heeft het over de ‘vernietiging van meer dan 2000 Palestijnen’ in de Gaza oorlog van 2014. Is dat woord bewust gekozen omdat de Holocaust ook vaak wordt omschreven als de vernietiging van 6 miljoen Joden? Uiteraard doodde Israel deze onschuldige Palestijnen allemaal uit wreedheid en niet omdat ze raketten afschoten, tunnels groeven of aanslagen beraamden? En uiteraard heeft Israel van de Palestijnen helemaal niks te vrezen: “niet het bestaansrecht van de staat Israël is in het geding, maar dat van de gewone Palestijnen die zij gevangenhoudt. ‘Israël zou niet van vrede, stabiliteit of voorspoed mogen genieten terwijl wij hier zitten opgesloten als dieren in een kooi.’” Israel zou de Palestijnen als beesten behandelen en zelfs uitroeien, suggereert hij verder in een totaal onsmakelijke vergelijking met wat iemand ooit zei over Afrikanen in de binnenlanden van Congo.

 

En zo gaat hij nog even door. Ik heb bewondering voor mensen die het stuk uit konden lezen zonder te kokhalzen. Ik vraag me af in welk universum Wieringa, ongetwijfeld een begenadigd schrijver, rondzweeft. Wanneer welk land dan ook in een oorlog, waarbij het zelf wordt aangevallen, 2000 mensen van de vijand doodt (het waren er overigens minder; dit zijn de cijfers van Hamas. Israel kwam op 1100 a 1200 mensen, merendeels strijders), haalt men het niet in zijn hoofd dat met genocides te vergelijken en van vernietiging en uitroeiing te spreken. Maar als het om Israel gaat verliezen weldenkende en intelligente mensen weleens vaker hun verstand en gevoel voor verhoudingen. Iedere gedode Palestijn is een ‘bloedbad’ of op zijn minst een ‘meedogenloze moord in koelen bloede’. Grenscontroles zijn ‘illegale blokkades’ waarmee de bevolking in een ‘wurggreep’ wordt gehouden, en iedere weigering van machthebbers om sancties tegen Israel af te kondigen is gelijk aan steun voor het ‘meedogenloze Israëlische staatsterrorisme’. Het is taalgebruik dat steeds normaler wordt als het geweld tussen Israel en de Palestijnen oplaait; taalgebruik dat ophitst, haat oproept en iedereen die er anders over denkt wegzet als medeplichtig aan de meest vreselijke misdaden tegen de menselijkheid.

Speelse satire

Naast dit dieptepunt van Wieringa konden we nog genieten van een walgelijke persiflage op Toy van Netta Barzilai, winnares van het songfestival. Ook hier weer de meest groteske en idiote beweringen, maar hé, het is een persiflage (en hé, het was een column, dan hoort een beetje overdrijven erbij) en dan moet je het met de werkelijkheid niet te nauw nemen. Dus wordt beweerd dat wereldleiders uit Israels hand eten, dat het eeuwig feest en voor de fun en het spektakel wat bukraketten op de Palestijnen afvuurt, en trots is op hoe mooi het bommen kan gooien, en dat Israel met geld alles op kan lossen “wordt je feest door radikalen gecrasht? Open ambassades, zorg dat je casht, van je ching-a-ling etc. en je dollars een cent en je pecunia-ja!” Wat hiervan te denken? Dat vraagt ook het CIDI zich af, dat de tekst via twitter van aardig commentaar voorzag. Joden en geld, is de voordehand liggende conclusie, waar kennen we dat van?

 

Maar oh wee als je dat zegt, oh wee als je durft te beweren dat men hier misschien een grens over is gegaan, dat BNN/VARA en de Sanne Wallis de Show hier in hun enthousiasme in een val zijn getrapt. Oh wee als je het a-woord in de mond durft te nemen. Het is allemaal slechts kritiek op het Israelische beleid, en bovendien heel grappig. Net zo grappig als de cartoon van Collignon een paar weken eerder, waar ook alweer wordt gedaan alsof Israel feest viert door Palestijnen puur voor de fun neer te knallen.

 

Blinde vlek

En dan was er natuurlijk de obligate lijst van Nederlanders die tegen de blokkade van Gaza is (maar niet tegen Hamas dat daar al 12 jaar de Palestijnen onderdrukt) en de regering oproept om druk uit te oefenen op Israel om die te beëindigen. Hanna Luden vraagt zich dan ook vertwijfeld af waarom zoveel BN-ers Hamas steunen. Overigens las ik een paar dagen geleden dat president Abbas er bij Israel op heeft aangedrongen de blokkade van Gaza (die van die openluchtgevangenis en wurggreep) vooral niet te versoepelen. De PA zelf heeft er de afgelopen jaren actief aan bijgedragen, als sanctie tegen Hamas dat immers de PA indertijd uit Gaza heeft verdreven. Daarbij houdt Egypte hem evenzeer in stand. Maar om een of andere reden richt de woede van Wieringa en al die andere BN-ers zich nooit op de PA en Egypte, en nooit op Hamas, dat zoveel meer dan Israel verantwoordelijk is voor de misère in Gaza.

 

Deze blinde vlek blijft me verbazen. Je hoeft niet alle Israelische geweld goed te keuren, je kunt de nederzettingen en sommige retoriek van Netanyahu en Bennett verafschuwen, maar je kunt niet ontkennen dat Hamas met geweld strijdt voor het in handen krijgen van heel ‘Palestina’, dat het de eigen burgers onderdrukt en cynisch voor eigen doelen misbruikt. En dat zowel Hamas als Abbas er antisemitische ideeën op nahouden, en dat antizionisme en antisemitisme sowieso vaak best wel verstrengeld zijn en in elkaar overlopen, zoals blijkt uit de vele antisemitische reacties op internet wanneer het geweld oplaait. Zou je denken. Maar slimme, weldenkende mensen blijken dit alles dus bijzonder goed te kunnen ontkennen. En ermee weg te komen.

 

Ratna Pelle

 

woensdag 6 juni 2018

Radikalisme en antisemitisme van Abbas en Hamas (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2018/06/06/radikalisme-en-antisemitisme-van-abbas-en-hamas/

 

= IMO Blog =

 

Het is alweer even geleden, en waarschijnlijk allang vergeten op de redacties van kranten en het NOS journaal, en daarmee ook door het publiek. Daar draaide men de afgelopen weken overuren met reportages en artikelen over Israels 70steverjaardag en hoe het ‘buitensporige’ geweld van Israel haar 70ste verjaardag zou hebben overschaduwd, de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade en het benadrukken hoe na 70 jaar toch vooral de vrede verder weg is dan ooit. Maar in een toespraak eind april liet president Abbas zich ongegeneerd antisemitisch uit.

 

Openlijker dan ooit (In verkapte vorm zei hij dergelijke dingen al vaker) schoof hij de schuld van de Holocaust en het antisemitisme in de schoenen van de Joden zelf. De Joden zouden uit zijn op geld en daarom worden gehaat. Ook zou Stalin een Jood zijn en Hitler zou de Joodse staat hebben geholpen door 60.000 rijke Joden naar Palestina te laten emigreren, met behoud van al hun rijkdommen. Daarom is Israel volgens Abbas een kolonialistische onderneming, gericht op het dienen van Westerse belangen in de regio, en heeft niks met een Joods verlangen naar Zion te maken. De Joden van nu zouden bovendien afstammen van de Khazaren en geen historische band hebben met het land en de Israelieten, en in de Arabische wereld zou geen antisemitisch geweld zijn voorgekomen.

Nadat zelfs de EU bij monde van Mogherini deze uitspraken veroordeelde, kwam Abbas een paar dagen later met een halfslachtig excuus. De VN Veiligheidsraad kwam niet tot een publieke veroordeling omdat tijdelijk lid Koeweit dat niet nodig achtte vanwege Abbas’ excuus. Abbas zei dat:

“If people were offended by my statement in front of the PNC, especially people of the Jewish faith, I apologize to them. I would like to assure everyone that it was not my intention to do so, and to reiterate my full respect for the Jewish faith as well as other monotheistic faiths..”

 

Ook noemde hij de Holocaust ‘de most heinous crime in history’, en uitte zijn medeleven met de slachtoffers. Hij veroordeelde antisemitisme in al zijn vormen en pleitte voor de tweestatenoplossing.

 

Volgens o.a. Elder of Ziyon was dit allemaal slechts voor de bühne en nam Abbas in feite niks terug. Van de ‘geschiedenisles’ die hij naar eigen zeggen gaf in zijn toespraak nam hij geen woord terug, hij stelde alleen dat die niet antisemitisch was en dat het hem speet als mensen dat wel zo hadden opgevat. In zijn verdraaide wereld zijn de Palestijnen de ware slachtoffers van de Holocaust; zij verloren er immers hun mooie Palestina door en werden verdreven in de Nakba. Zij zijn de eigenlijke Semieten en niet de Khazaarse Joden, en dus veroordeelt Abbas antisemitisme in al zijn vormen. Ook zijn pleidooi voor de tweestatenoplossing is onoprecht, omdat het niet om de erkenning van een Joodse staat gaat. Immers, de Joden zijn volgens Abbas geen volk maar een religie en hebben geen Midden-Oosterse wortels dus wat hebben ze er precies te zoeken?

 

Hoewel Elder of Ziyon soms nogal hard en cynisch kan overkomen vrees ik dat hij wat dit betreft gelijk heeft. Abbas heeft al deze zaken eerder gezegd; hij heeft de omvang van de Holocaust ontkend, beweerd dat deze vooral door de zionisten zelf was veroorzaakt, beweerd dat zionisme kolonialisme is en de Joden een religie en geen volk met nationale rechten zijn en al helemaal niet op Israel, de Joodse geschiedenis van het land en Jeruzalem ontkend, etc. Dus wat hij zei week hooguit af door de wat directere toon die hij dit keer aansloeg. Overigens waren ook de veroordelingen nogal halfslachtig en gingen maar over een klein deel van de toespraak.

Wanneer Abbas radikale dingen zegt wordt vaak gewezen op zijn strijd met Hamas dat ook steeds zulk soort uitspraken doet. Waarbij dat laatste in de media doorgaans geen aandacht krijgt, en ook de vraag wordt genegeerd of het niet vreemd is dat een volk dat zogenaamd vooral rust wil en graag in vrede met Israel wil leven, blijkbaar gepaaid moet worden met antisemitische uitspraken.

Onvreedzame protestmars

Maar deze speech is zoals gezegd allang vergeten en de aandacht weer gericht op Israels vermeende agressie, de inwoners van Gaza die geen kant op kunnen en de bezetting. Eindeloos ging het over de vele doden bij de demonstraties naar het grenshek en de bekende mensenrechtenorganisaties en de VN ‘Mensenrechtenraad’  veroordeelden Israel uiteraard, wat ook weer reden was voor extra media aandacht.

Opvallend in al die reportages en artikelen is dat veelal werd gesproken van demonstranten die worden doodgeschoten en de bloedbaden die Israel heeft aangericht, terwijl Hamas zelf heeft erkend dat de meeste doden aan Hamas gelieerde strijders waren. Het is bovendien duidelijk dat veel demonstranten gewapend waren, dat er explosieven werden gebruikt en dat men met geweld probeerde door het grenshek te breken. Men heeft honderden velden in Israel in brand gestoken met vliegers die de grens over zijn gevlogen met molotov cocktails. Er is op deze manier al behoorlijk wat schade aangericht (het zou al om 600 vliegers gaan waarvan 400 onderschept door Israel), en het had niet veel gescheeld of ook dorpen werden getroffen. Ik las hier onlangs voor het eerst een artikel over in de Volkskrant, waarbij gelijk ook een beeld werd opgeroepen van David die tegen Goliath strijdt: Palestijnen die met creativiteit en zelf geknutselde wapens zich verweren tegen het oppermachtige Israel. Precies het beeld dat de Palestijnen zo graag de wereld in sturen. Hamas leiders hebben zelf overigens duidelijk gemaakt dat het niet om vreedzame protesten gaat:

 

Zo zei Hamas leider Yahyar Sinwar“We will take down the border and we will tear out their hearts from their bodies”. Hamas vindt, ook daar is men duidelijk over, dat heel Israel de Palestijnen toebehoort en dat men dat met geweld moet realiseren. Daar is men al zo’n 30 jaar mee bezig, en deze demonstraties zijn onderdeel van die strijd. Hamas leider Machmoud Al-Zahar zei in een interview met Al Jazeera: “Wanneer we het hebben over ‘vreedzaam verzet’ bedriegen we het publiek”.  Maar dat vernemen we niet uit de reportages in kranten of tv. De New York Times liet één van de organisatoren van de ‘protestmars’ aan het woord:

 

This week, The Times published an op-ed by Ahmed Abu Artema, one of the organizers of the march. “We are intent on continuing our struggle until Israel recognizes our right to return to our homes and land from which we were expelled,” he writes, referring to homes and land within Israel’s original borders.

 

Er is dus niet veel twijfel mogelijk over de intenties van Hamas en de door haar opgetrommelde (en betaalde) demonstranten. Er is niks vreedzaams aan, en men is wel degelijk uit op vernietiging van Israel. Toch wordt juist dat keer op keer ontkend, net als Abbas’ radikalisme en antisemitisme, en gaat de media aandacht volledig naar Israelisch geweld en (zogenaamd) onschuldige Palestijnse slachtoffers.

Ratna Pelle