woensdag 1 juni 2016

Waarom BDS inspectieteams niet deugen (IMO)

 

 

 Posted by Ratna  2. IMO Blog  Add comments  Edit

Jun012016

 

= IMO Blog = 

Het was vorige week weer raak: in diverse supermarkten werden inspecties uitgevoerd tegen producten die onder belabberde arbeidsomstandigheden worden gemaakt. Zo zijn er vragen over de herkomst van de spotgoedkope jeans en andere kleding die geregeld bij de Aldi en Lidl wordt aangeboden, de hazelnootpasta waarvoor de hazelnoten door kinderhandjes in Turkije worden geplukt (ja, dat gebeurt nog steeds), de bananenplantages waar werknemers bij de pluk worden blootgesteld aan grote hoeveelheden pesticiden, en de tabakproductie waar ook nogal eens kinderhanden aan te pas komen.

Werkelijk onrecht

Oh wacht, sorry, ik vergis me. De inspectieteams keken slechts naar de herkomst van bepaalde producten, en vonden het fout wanneer die uit bezet dan wel omstreden gebied komen, zoals de Westelijke Sahara, Cyprus, of Tibet. Hè, weer fout. De inspectieteams hadden een bepaald land op het oog, waarvan de producten niet zouden deugen. Het ging niet eens alleen om omstreden gebied, of je moet het hele land omstreden willen noemen – iets wat zij dus ook doen. De omstandigheden waaronder de producten zijn geproduceerd zijn ze worst, de status van het gebied is ook niet bepalend – het gaat alleen om een bepaald land, en eigenlijk volk. Want de ‘inspectieteams‘ van DocP, een organisatie die Israels bestaansrecht niet erkent en het hele land als bezet gebied beschouwd, hebben zeker geen problemen met producten die Arabieren in Israel hebben geproduceerd, zolang ze door Arabische firma’s worden verhandeld en je dus niet ‘de bezetter’ steunt.

Anderen hebben, feller dan ik zou willen doen, al gewezen op de onwelriekende geur die hier vanaf komt en de gelijkenis met de jaren ’30 en de oproep die de nazi’s toen deden om ‘niet bij Joden te kopen’. Ik hou niet zo van de nazivergelijking, en het erbij halen van de oorlog, en het uitmaken van mensen voor antisemiet wanneer men actievoert tegen Israel. Maar in dit geval is het moeilijk om steekhoudende argumenten tegen de vergelijking in te brengen. Israel is de enige Joodse staat, dat wil zeggen land waar Joden de meerderheid hebben en zichzelf besturen, zonder overigens niet-Joden uit te sluiten. Juist in de Arabische landen om Israel heen heerst ellende en onrecht en vallen vele doden, door toedoen van moslims, niet van Joden. Er zijn op allerlei gebied vele, vele, veel ergere misstanden waar je het middel van zo’n nep inspectieteam voor zou kunnen inzetten, zoals hierboven al aangehaald. Er is geen rechtvaardiging te verzinnen waarom men juist Israelische producten als ‘besmet’ detecteert, de winkelmanager oproept die uit de schappen te halen en het winkelend publiek indoctrineert met valse verhalen over hoe moreel verwerpelijk die producten zouden zijn. Met idealisme en het tegengaan van misstanden heeft het in elk geval niks te maken.

Er wordt uiteraard ook actie gevoerd tegen werkelijk onrecht en terecht opgeroepen om bepaalde producten niet te kopen. Wakker Dier voert actie tegen de plofkip, Greenpeace tegen pesticiden waaraan bijen doodgaan, de Schone Klerencampagne voor schadevergoeding aan de textielarbeidsters na de ramp van 2013 in Bangladesh. Meer nog dan actievoeren tegen producten komen mensen tegenwoordig met een schoner, beter, fairder alternatief. En zelden zijn de acties tegen een heel land en in feite volk gericht. Zelden ook zijn ze zo agressief in aard, en zo gedreven door haat. Echte idealisten dragen een positieve boodschap uit, ze staan voor een ideaal, en stellen zich niet intimiderend op naar buitenstaanders.

Nieuwe Joden

De BDS beweging richt zich expliciet op Israels bestaansrecht. Zo zei Omar Barghouti, een van de oprichters van de internationale BDS beweging:

A Jewish state in Palestine in any shape or form cannot but contravene the basic rights of the indigenous Palestinian… most definitely we oppose a Jewish state in any part of Palestine…. Ending the occupation doesn’t mean anything if it doesn’t mean upending the Jewish state itself.

BDS is tegen onderhandelingen, tegen vrede, tegen ‘normalisatie’ met Israel, ook als dat voor de Palestijnen juist goed is. Er zijn vaker dwarsverbanden tussen de BDS beweging en Hamas (en organisaties die Hamas steunen) aangetoond. BDS’ers hebben artiesten en andere prominenten onder druk gezet en geïntimideerd, en verstoren theater- of muziekvoorstellingen van Israelische artiesten.

Bart Schut schrijft op Jalta naar aanleiding van de ‘inspecties’:

Laat hen weten dat hun racisme niet gepikt zal worden. Net zoals wij het niet zouden pikken als groepen skinheads in de supermarkten halalprodukten zouden ‘controleren’. Nee, moslims zijn niet ‘nieuwe Joden’, Joden zijn de nieuwe Joden. Al verpakt dit tuig de antisemitische boodschap als ‘antizionisme’ en strijd tegen een verzonnen ‘koloniale uitbuiting’. We trappen er niet in. Wie denken deze idioten wie zij zijn dat zij in supermarkten ‘inspecties’ uitvoeren?

Laat zien dat Israel 100 procent bestaansrecht heeft als Joodse staat. Dat is onze verantwoordelijkheid, dat dit eeuwenlang ook door ons vervolgde volk eindelijk een thuis heeft waar het veilig is. Dat wie dat in twijfel trekt en ons probeert te intimideren met virtuele en verbale knokploegen, tegen een muur aanloopt. Wijs hen het gat van de deur.

Deze woede wordt breed gedeeld in Joodse en pro-Israel kringen. Joden voelen zich aangevallen, ook al gaat het ‘slechts’ om producten uit Israel. De grens tussen antizionisme en antisemitisme is immers al zo vaak overschreden, en ook deze actie stinkt. In mijn vorige blogs ging ik uitgebreid in op het linkse begrip voor antizionisme, zelfs als het eigenlijk antisemitisme is, met precies dezelfde vooroordelen en stereotypen. Ook tegenover de BDS beweging stelt men zich doorgaans mild op, en sommigen steunen haar zelfs. Onterecht heeft die het imago van links idealisme, de inzet voor een betere wereld en het opkomen voor de zwakkere medemens. De banden met radikale organisaties, de sympathie voor Hamas en geweld bij sommigen, de negativiteit, opruiing en extremistische positie – ze worden niet gezien.

Kamervragen

Minister Koenders oordeelde afgelopen week dat de ‘inspectieteams’ legaal zijn zolang ze geen schade toebrengen aan de producten. In de Tweede Kamer werd afgelopen donderdag gedebatteerd over de etikettering van producten uit de Westbank. Eerder werd een motie van Han ten Broeke bijna Kamerbreed aangenomen, die ervoor pleitte niet alleen producten uit de Westelijke Jordaanoever te etiketteren, maar dit pas in te voeren wanneer dat voor andere vergelijkbare gebieden ook gebeurt. Maar minister Koenders zei dat andere landen in de EU daar niet voor voelen. Koenders wil desondanks wel onderzoeken of de maatregel niet voor meer landen kan gelden, maar weersprak kritiek van de CU, SGP en PVV dat de maatregel discriminerend is zolang alleen Israel wordt aangepakt:

Koenders weersprak dat. „Er is geen enkele discriminatie vanuit de overheid.” In het specifieke geval van producten uit Judea en Samaria vragen bedrijven en consumenten volgens hem om meer duidelijkheid over de herkomst van die spullen. Het speciale etiket moet daarin voorzien.

Vreemd. Producten uit de Westbank worden zo immers wel degelijk anders behandeld dan die uit andere omstreden gebieden. Het is een beetje alsof de hoeveelheid suiker wel op koekjes moet staan maar niet op chocola. Met dergelijke informatie is de consument ook niet geholpen. Ook zei Koenders niet te willen onderzoeken of DocP de ANBI status kan worden ontnomen. Dat organisaties die actievoeren voor het einde van een bevriende staat, te boek staan als liefdadigheidsinstelling en belastingvoordeeltjes genieten, is onverteerbaar.

We kennen in Nederland vrijheid van meningsuiting, maar die hoeft niet extra te worden gesteund door de belasting. Overigens zijn boycots van Israel in o.a. Frankrijk, Canada en het VK in bepaalde gevallen illegaal verklaard. Dat Nederland dat voorlopig niet van plan is, wil niet zeggen dat men niks tegen de walgelijke ‘inspectieteams’ kan doen. Het CIDI heeft een aantal zaken op een rijtje gezet. Ook interessant mocht je zelf in een supermarkt werken of medewerkers erop willen attenderen.

Ratna Pelle

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten