maandag 23 juni 2014

Obsessie met bezetting vertroebelt zicht op problematiek (IMO)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/06/23/obsessie-met-bezetting-vertroebelt-zicht-op-problematiek/  

= IMO Blog =  

We wijzen graag één enkele oorzaak voor iets aan, dat houdt het overzichtelijk. De bezetting is zoiets waarmee je een hoop kunt verklaren: gedrag van Israelische soldaten (de bezetting beïnvloedt ook de bezetter zelf, macht corrumpeert immers), Palestijnse agressie en woede, ogenschijnlijke irrationeel gedrag of extremistische uitspraken, etc. De bezetting is de abnormale situatie die normale mensen tot abnormaal gedrag aanzet, aldus de redenering. Het is altijd prettig om voor irrationeel, contraproductief gedrag en extremistische ideeën een verklaring te hebben.

Veel Israeli’s en hun sympathisanten hebben ook zo’n verklaringsmodel: de Jodenhaat aan Palestijns/Arabische zijde. Zij worden zo gevoed met haat in hun media, moskeeën en scholen, dat in principe normale en aardige Palestijnen de meest vreselijke dingen zeggen over Joden, en genieten wanneer er weer een paar op gruwelijke wijze zijn gedood door een aanslag. Hoe verklaar je anders de verrukte lach van de terroriste die dacht dat er 3 Israelische kinderen waren omgekomen bij de bomaanslag en toen hoorde dat het er 8 waren? Zo iemand is niet met haat geboren maar geïndoctrineerd. Een variant hierop is dat het door de islam komt, dat die moslims haat voor Joden en het Westen bijbrengt en achterlijke ideeën zoals dat je in de hemel komt en 72 maagden tot je beschikking krijgt als je Joden doodt. Ook dit is een simpel en handzaam verklaringsmodel om allerlei ogenschijnlijk onverklaarbaar gedrag toch te kunnen duiden.

In beide verklaringsmodellen zit een kern van waarheid: al kun je erover twisten in hoeverre de meeste Palestijnen normaliter echt onder een bezetting leven, juist op momenten van verhevigde strijd komt ook de machtsongelijkheid duidelijk aan het licht. En juist op die momenten komt ook de haat in de Palestijnse samenleving boven drijven of wordt in elk geval extra zichtbaar. De vraag is natuurlijk wat oorzaak en gevolg is, en hoewel dat vaak niet goed meer uit elkaar te halen is, staat wel vast dat de bezetting pas sinds 1967 een rol speelt en de Arabische haat en afwijzing van Israel al langer speelde (ja, ook al voor de onafhankelijkheidsoorlog). Ook wanneer er weinig spanning is en Palestijnen in de autonome gebieden relatief vrij kunnen reizen en leven, zijn er veelvuldig uitingen van haat in de media, worden pogingen ondernomen aanslagen te plegen of Israeli’s te ontvoeren.

De andere kant wijst er daarbij dan weer op dat ook in rustige tijden Palestijnen slachtoffer worden die bijvoorbeeld in Gaza te dicht bij de grens komen en er ook dan veel restricties en hindernissen zijn om bijvoorbeeld familie in Israel te bezoeken of bij de Al Aqsa Moskee te bidden. De idee dat dat de extreme Jodenhaat oproept die er onder een deel van de Palestijnse bevolking leeft, lijkt echter onlogisch. Mensen leven in veel landen onder strengere en onrechtvaardigere restricties dan de Palestijnen. Het leidt zelden tot zulke uitingen van haat.

Wanneer je wilt verklaren waarom er in de ene situatie meer haat ontstaat dan in de andere, en meer bereidheid te vechten of wreder te zijn, begeef je je op psychologisch terrein, en ik zou het zelf waarderen als daar meer onderzoek naar komt, onbevooroordeeld onderzoek waarbij niet vooral een bevestiging wordt gezocht van een van de verklaringsmodellen. Mijn inschatting is dat voor haat zowel vernedering, kleinering als een diep gevoel van onrechtvaardigheid nodig is. Maar zelfs dan komt er niet altijd gewelddadig en wreed verzet op gang. Zo hadden de Joden bijzonder weinig wraakgevoelens tegenover de Duitsers na de oorlog. En Japanners hebben weinig haatgevoelens tegen het land dat twee atoombommen op hun steden gooide en de dood van honderdduizenden onschuldige mensen op zijn geweten had.

Er is dus nog iets nodig, en dat heeft toch met die Arabische mindset te maken, waarin het ongehoord is dat juist de Joden zo machtig zijn geworden en een eigen staat hebben, die de moslimstaten in de buurt ver vooruit is op elk gebied. Het is een gevoel van wrok over de eigen onmacht, het ingehaald zijn door het westen op alle fronten, de vergane glorie. Dat islam en vooruitgang elkaar niet uitsluiten blijkt uit de vooraanstaande positie die de Arabische wereld in de vroege Middeleeuwen innam. Ook op gebied van wetenschap, ethiek en mensenrechten deed men toen niet onder voor het Westen, eerder integendeel. De Joden waren in Europa veel onveiliger dan in de Arabische wereld, en alles waarop veel islamcritici nu de islam afrekenen (vrouw onvriendelijkheid, homofobie, lijfstraffen, vervolging van ongelovigen of anders gelovigen, geen scheiding van kerk en staat) was hier toen ook heel gewoon. De islam is niet de oorzaak, maar een instrument in handen van mensen die vol wrok zitten, anderen voor hun zaak willen mobiliseren en willen afleiden van de eigen problemen.

Wanneer de psychologische kant van het conflict aan bod komt, wordt zoals gezegd de bezetting als uitgangspunt genomen, en daarnaast natuurlijk de Holocaust. Israels zogezegde overdreven nadruk op veiligheid zou voortkomen uit irreële angst veroorzaakt door de Holocaust. Onterecht zou men in iedere Palestijn en Arabier een nazi zien. Het is allemaal vreselijk overdreven, en daarbij doet Israel niet veel anders dan andere landen wanneer ze bedreigd of aangevallen worden. Rusland, Turkije, China, ze reageren niet minder ‘overtrokken’ wanneer hun veiligheid en nationale belangen in het geding zijn, integendeel. Maar over Poetin las ik verrassend veel commentaren met de strekking dat wij het dan wellicht niet leuk vinden, maar hij in feite heel rationeel handelt. Wel, Israel ook, en met meer geweten en minder megalomanie dan Poetin, die toch in feite een dictator is. Het is best rationeel om na zo’n ontvoering een vijandige beweging en de vermoedelijke dader eens flink te verzwakken en het signaal af te geven dat dit hen duur komt te staan.

De psychologie van de Palestijnen komt zelden aan bod, de populistische stukjes op bepaalde blogs uitgezonderd. Er wordt nooit serieus gekeken naar waarom de Palestijnen zoveel kansen vergooien, waarom er zo’n taboe rust op samenwerking met en begrip voor Israel, waar de haat vandaan komt, anders dan de bezetting? Er lijkt in de serieuze media een taboe te rusten op het benoemen van het aandeel van de Palestijnen en het benadrukken van hun eigen verantwoordelijkheid in het conflict. Het voelt dan al snel alsof je het slachtoffer de schuld geeft. Volgens sommigen heeft dit met een Westers minderwaardigheidsgevoel te maken; we zouden liever onszelf steeds de schuld geven (en het aan ons verwante Israel en de VS) dan een zoveel armer en minder bevoorrecht niet-Westers volk. Ik zie de bereidheid van het Westen de hand in eigen boezem te steken als een positieve waarde, een waarde die we overigens met Israel delen, en niet iets dat ons per se verzwakt.

Wanneer wij naar Israel wijzen gebeurt er echter wat anders: we geven een (relatief) Westers land de schuld maar blijven zelf juist buiten schot. Daarbij relativeert alle kritiek op Israel ook nog eens onze misdaden tegen de Joden. Ze zijn zelf immers ook tot een en ander in staat (zo wordt het door felle Israel critici en antizionisten soms letterlijk gezegd, maar ook bij veel ‘nette’ mensen speelt dit onbewust waarschijnlijk een rol). We slaan dus twee vliegen in een klap: we voelen ons goed omdat we het voor de ogenschijnlijk zwakkere opnemen, en dan ook nog eens voor een minder aan ons verwant volk, en we kunnen iets van ons schuldgevoel over de Holocaust kwijtraken.

Deze houding leidt ertoe dat we niet alleen Israel onevenredig fel bekritiseren, maar de Palestijnen ook onevenredig veel hulp geven. Hulp die soms ook bij Hamas leden terecht komt of in corrupte zakken verdwijnt. Hulp ook die de problemen vaak vooral in stand houdt en de Palestijnen bevestigt in hun afhankelijkheidspositie en slachtofferrol. Maar die ons tenminste het idee geeft dat we er echt wat voor over hebben om dit conflict opgelost te krijgen en daarbij niet de aan ons verwante partij voortrekken. En dat is blijkbaar heel wat waard.

Ratna Pelle

 

Het drie vingerige Palestijnse overwinningsteken (IMO)

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2014/06/23/het-drie-vingerige-palestijnse-overwinningsteken/  

= IMO Blog =   

Terwijl de Nederlandse media voornamelijk aandacht hebben voor Israels harde reactie, wordt de geslaagde ontvoering van drie Israelische Yeshiva studenten in de buurt van Hebron afgelopen donderdag, in Palestijnse (social) media gevierd als overwinning. Ook door de PA en Fatah, en zelfs de bekende Fatah functionaris Jibril Rajoub verdedigde de ontvoering van de jongens als 'de enige taal die Israel verstaat'.

Uit The Times of Israel:

The "three Shalits" hashtag emerged online almost as quickly as#BringBackOurBoys, with Palestinians posting photos of themselves signaling a three-fingered victory sign, sometimes writing the words "three Shalits" in pen on their hands.

The new victory sign has quickly become a symbol of Palestinian defiance as the IDF expands its campaign across the West Bank.

Al-Quds, a Palestinian news agency, published an article on Wednesday describing the creative ways in which Arabs are celebrating the campaign through personal photographs, shaping the words out of string beans, or even carving them on a Libyan beach.

"The campaign has raised the slogan 'three Shalits' in support of capturing Israeli occupation soldiers and exchanging them for Palestinian prisoners in Israeli jails," the article read. "While containing Palestinian messages, the campaign has spread to include Arab countries, as well as Arab and Palestinian ex-patriots the world over."

A caricature by Omayya Joha published on Facebook Tuesday (photo credit: Facebook image)

Het drie vingerige overwinningsteken*) is op talloze foto's te vinden. Er is zelfs een foto in Nederland gemaakt, met onder twee schattige Arabisch uitziende meisjes met Palestinasjaals om de tekst in het Arabisch:  'Een bijdrage/blijk van medeleven van Virgin en Talia Abbas uit Nederland: een directe boodschap aan het Palestijnse volk: we staan allemaal achter jullie – we zullen jullie niet vergeten.' En dan een verwijzing naar persbureau Shehab dat deze campagne blijkbaar heeft opgezet (www.shehab.ps).

شهاب

شهاب || حملة ‫#‏ثلاث_شلاليط ..

مشاركة من بتول وتاليا عباس من ‫#‏هولندا .. يوجهون للشعب الفلسطيني رسالة " كلنا معكم .. لن ننساكم "Shihab || Campagne #ثلاث_شلاليط.

In pro-Israel kring wordt over deze campagne en vreugde verbolgen gereageerd. Het zou de Palestijnse mindset illustreren van haat en de wil de Joden te vernederen en erger. Net als na 'succesvolle' aanslagen werd ook nu zoetigheid uitgedeeld. Voor kranten en de NOS is dit niet relevant. Zoals gezegd concentreren zij zich op Israels harde reactie en wat dat met de Palestijnen doet. Het maakt woede los, aldus Monique van Hoogstraten. Het zet steeds meer kwaad bloed bij de Palestijnen, aldus RTL verslaggever Roel Geeraedts. In reportages krijgen we te zien en te horen hoe onschuldige Palestijnen zomaar van hun bed worden gelicht, niet meer naar hun werk kunnen, de melk niet meer kunnen bezorgen en de economie schade oploopt. Mensen worden willekeurig opgepakt of tegengehouden bij de checkpoints, zo wordt beweerd. Twee keer gebruikte de NOS het woord 'collectief straffen'.

In geen enkele reportage kwamen Israeli's voor als mensen, als slachtoffers, bijvoorbeeld de familie van de vermiste jongens, of vrienden van hen. Waarom werden een paar weken geleden familie en vrienden van de gedode Palestijnen in Beitunya wel uitgebreid aan het woord gelaten over hoe fantastisch hun broer/vriend was, en hoe erg dat hij dood is, en nu niet de familie van de vermiste jongens aan Israelische zijde? In Israel zijn de emoties groot, is de solidariteit met de jongens en hun familie groot, is men erg betrokken. De NOS had daar wel iets van mogen laten zien, want dat verklaart ook voor een deel de felle reactie van politiek en leger.

Het antwoord is duidelijk: Israel is de bezetter, de bovenliggende partij, en dat die ook lijdt komt maar mondjesmaat in beeld, want het past niet zo goed in het paradigma van het conflict. Daarom wordt de vraag wat zo'n ontvoering doet met Israel, hoeveel angst het oproept bij de gewone mensen, niet gesteld. En wordt ook nergens vermeld dat er binnen twee jaar tijd al meer dan 60 ontvoeringspogingen zijn verijdeld door het Israelische leger. Ook eerder ontvoerde Israeli's en het trauma dat dit in Israel teweegbracht bleven onvermeld.

De operatie die nu al meer dan een week gaande is, is dan ook niet enkel gericht op het vinden van de nu ontvoerde jongens, maar ook op het voorkomen van toekomstige ontvoeringen. Daarom wordt Hamas zo hard aangepakt. En hoewel de NOS en anderen blijven roepen dat Israel nog steeds geen idee heeft wie erachter zit, zou een bron in het Israelische leger hebben gezegd dat een Hamas leider die nu in Turkije zit er waarschijnlijk achter zit:

In the last two years dozens of delegates for al-Arouri have visited Judea and Samaria according to the source, arriving through Jordan. While several of them were arrested, the security system only learned of others as they were on their way back out of Israel.

Those that were arrested had with them money and written messages from al-Arouri himself, specifically ordering Hamas operatives in Judea and Samaria to establish terror cells to conduct kidnapping attacks.

Hamas heeft zelf meermaals met ontvoeringen gedreigd, en dit een goede strategie genoemd voor het vrij krijgen van gevangen genomen terroristen. Dat Israel Hamas verdenkt is dus niet zo gek, en dat Hamas nu hard wordt aangepakt ook niet. Ook het opnieuw oppakken van een aantal gevangenen die in de Shalit deal zijn vrijgekomen is niet zo vreemd. Israel wil ontvoeringen op deze manier voor Hamas minder lucratief maken. Wanneer bij een nieuwe ontvoering een deel van de door een vorige ontvoering vrijgekomen terroristen weer wordt opgepakt, neemt de steun voor dit middel mogelijk af. Maar al deze dingen passen niet in een mindset waarin de bezetting de allesoverheersende en bepalende factor is, van waaruit het gedrag van beide partijen volledig kan worden verklaard.

Ratna Pelle

*) Dit is geen nieuw teken. Het werd vorig jaar ook gebruikt als steunbetuiging voor de Palestijnse kandidaat bij Arab Idols, die toen op nr. 3 stond.

 

Abbas' vrouw in Israelisch ziekenhuis: Israel 21c versus de NOS

 

Onlangs werd de vrouw van Abbas geopereerd in een Israelisch ziekenhuis, zo schrijft o.a. Israel 21c:

 

Machmoud Abbas’ wife hospitalized in Tel Aviv

http://israel21c.org/news/abu-mazens-wife-hospitalized-in-tel-aviv/

 

While Israel searches for three teens presumably kidnapped by Hamas terrorists, Palestinian Authority leader’s wife undergoes surgery at Israeli hospital.

 

Operating room at Assuta hospital in Tel Aviv. (Roni Schutzer/Flash90)

Palestinian Authority leader Mahmoud Abbas’s wife, Amina Abbas (Umm Mazen), was discharged from the Assuta hospital in Tel Aviv today (June 15) after a successful leg operation on Friday, according to a report by Ynet. Her surgery took place at the same time three Israeli teens went missing and were apparently kidnapped by Palestinian terrorists.

According to the report, Umm Mazen checked into the private hospital on Thursday night. She had round the clock security guards posted outside her room.

Israeli doctors regularly treat Palestinian patients. Hamas leader Ismael Haniyeh’s granddaughter was treated at Schneider Children’s Medical Center in Petah Tikva this past November.

And earlier this month, his mother-in-law was granted entry from the Gaza Strip to receive cancer treatment at a Jerusalem hospital.

 

De NOS moet er natuurlijk weer een negatieve draai aan geven en bericht:

 

Vrouw Abbas in ziekenhuis Israël

zondag 15 jun 2014, 21:39 (Update: 15-06-14, 21:56)

De Assuta-privékliniek in Tel Aviv Google Streetview

 

De vrouw van de Palestijnse leider Abbas is aan haar been geopereerd in een ziekenhuis in Israël. Ze lag in een privé-kliniek in Tel Aviv op hetzelfde moment dat de Israëlische premier Netanyahu haar man verantwoordelijk stelde voor de ontvoering van drie Israëlische tieners.

De aanwezigheid van Amina Abbas in het ziekenhuis werd zorgvuldig geheim gehouden. Ze lag in een privé-kamer op de zevende verdieping van het ziekenhuis en werd omringd door veiligheidspersoneel. Ze is vandaag uit het ziekenhuis ontslagen.

De Israëlische gezondheidszorg is veel beter dan de Palestijnse. Daarom maken veel Palestijnse functionarissen gebruik van deze diensten.

Vooral dat “op hetzelfde moment dat de Israëlische premier Netanyahu haar man verantwoordelijk stelde voor de ontvoering van drie Israëlische tieners” is natuurlijk weer lekker suggestief. Het is natuurlijk best bijzonder dat Israel de vrouw van een volk waarmee het toch een stevig conflict heeft, behandelt en goed beveiligt. Abbas is kort tevoren een eenheidsregering met Hamas aangegaan, een organisatie die te pas en te onpas roept dat het ‘het hele land wil bevrijden’ en nooit vrede zal sluiten met Israel. Een organisatie ook, die hoogstwaarschijnlijk achter de ontvoering van de drie Israelische tieners zit. Als je dus een tegenstelling wilt toevoegen om de nieuwswaardigheid van Amina Abbas’ ziekenhuisopname in Israel te benadrukken, dan was zoiets meer op zijn plaats geweest, maar dat zou Israel in een positief daglicht zetten, en dat wil de NOS, zo lijkt het, koste wat het kost voorkomen. Vandaar dat men die uitspraak van Netanyahu zo, zonder enige contekst, aanhaalt, zodat het lijkt alsof Israel toch weer onredelijk is. Immers, wat kan die arme Abbas eraan doen dat Hamas die tieners heeft ontvoerd? Het zijn dit soort dingen (merk ook op dat het behandelen van de kleindochter van Haniyeh, nog uitzonderlijker, helemaal niet wordt vermeld, een zeer nieuwswaardig feit dat voor de hand zou liggen aan te halen) waarin de visie van de NOS op het conflict en Israel als hoofdschuldige daarin, doorklinkt.

 

RP

 

zondag 22 juni 2014

De continue dreiging van ontvoeringen door Hamas

 

Het nieuws en de feiten die de mainstream media ons helaas onthouden.

Hieronder een aantal voorbeelden van eerdere ontvoeringen. Jammer dat de NOS niet zo’n overzichtje geeft, om zo de felle Israelische reactie wat inzichtelijker te maken.

 

The Israel Secruity Agency (ISA or Shin Bet Security Sevice) prevented a major kidnapping last year when it arrested an Islamic Jihad cell operating inside Israel. After detaining the terrorists, the security forces found ski masks, adhesive tape, a box cutter and a handgun in their possession. The squad, which received funding and training from activists from Jenin, had clearly been preparing to carry out a kidnapping.

Early last year, Hamas operatives from the Gaza Strip were in the midst of preparations to kidnap an Israeli soldier. IDF forces arrested its members in February  2013, and discovered that its members planned to run over a soldier and then stow him away in a car.

Kidnapping is a constant threat to the safety of Israeli civilians.

 

RP

------------

 

Hamas Kidnappings: A Constant Threat in Israel

http://www.idfblog.com/2014/06/16/hamas-kidnappings-constant-threat-israel/

Published on: June 16, 2014

 

Last week’s Hamas abduction followed dozens of attempts to kidnap innocent Israelis. Since the beginning of 2013, Israel has foiled 64 planned abductions, many of them at the hands of Hamas terrorists.

Hamas’ recent abduction of three Israeli teenagers hardly constitutes its first attempt to kidnap innocent Israelis. In the past two years alone, Palestinian terrorist organizations have planned 64 abductions. IDF and Israeli security forces have foiled all of these attempts, but kidnapping remains a central element of Hamas’ efforts to terrorize Israel.

Hamas terrorists prey on unsuspecting hitchhikers, luring them into cars before forcing them into captivity. The purpose of their efforts is often clear: to use civilians or soldiers as bargaining chips for the release of convicted Palestinian terrorists. In other cases, the terrorists seek to murder innocent civilians and instil fear in Israeli communities.

Since Thursday, Israeli forces have been searching extensively for Hamas terrorists who kidnapped three teenagers near the community of Gush Etzion. The young Israeli civilians  – Eyal Yifrach, 19, Gilad Shaar, 16, and Naftali Frenkel, 16 –  were on their way home to their families when they were abducted. As part of their ongoing operation, IDF forces have arrested about 150 Palestinian suspects, many of them Hamas terrorists.

A history of Hamas abductions

Last week’s kidnapping is the latest in series of Hamas abductions. In 2006, Hamas terrorists infiltrated Israel, killing two soldiers and kidnapping a third, SFC Gilad Shalit. The organization held Shalit in captivity until in 2011, when Israel agreed to exchange 1,027 convicted terrorists for his release.

 

In 1994, Hamas abducted Sgt. Nachshon Wachsman with the intention of trading him for terrorists. The Hamas operatives murdered Sgt. Wachsman while Israeli forces attempted to free him from captivity. Two years earlier, Hamas abducted Sgt. Maj. Nisim Toledano, a border policeman, on his way to work. Sgt. Maj. Toledano’s captors eventually murdered him, and his body was found two days later.

Two Hamas terrorists dressed up as religious Jews and kidnapped Sgt. Avi Sasportas in September 1989. Israeli investigators assume that the operatives brutally murdered him just moments after he entered their car. In a similar event later that year, Hamas terrorists abducted Cpl. Ilan Saadon. Although he struggled to fight his abductors, they shot him to death and discarded his body at a scrap site.

Frequent kidnapping attempts

Israeli security forces have prevented the vast majority of kidnapping attempts, but terrorists continue to invest considerable effort into abductions. In September 2013, a Palestinian terroristlured Sgt. Tomer Hazan, an IDF soldier, to a village in central Judea and Samaria. The terrorist murdered Sgt. Hazan and confessed that he had planned to use the soldier’s body to bargain for the release of his brother, imprisoned for involvement in multiple terror attacks.

 

The Israel Secruity Agency (ISA or Shin Bet Security Sevice) prevented a major kidnapping last year when it arrested an Islamic Jihad cell operating inside Israel. After detaining the terrorists, the security forces found ski masks, adhesive tape, a box cutter and a handgun in their possession. The squad, which received funding and training from activists from Jenin, had clearly been preparing to carry out a kidnapping.

Early last year, Hamas operatives from the Gaza Strip were in the midst of preparations to kidnap an Israeli soldier. IDF forces arrested its members in February  2013, and discovered that its members planned to run over a soldier and then stow him away in a car.

Kidnapping is a constant threat to the safety of Israeli civilians. Eyal, Gilad, and Naftali are the three unfortunate victims of belligerent terrorism, but the IDF’s soldiers remain on alert to try and prevent these attacks.

***This article does not include kidnapping attempts made by terrorist organizations other than Hamas, with the exception of Sgt. Tomer Hazan.

 

Israel ontwikkelt nieuwe app om ontvoering te voorkomen

 

Jammer dat alleen het CIDI en andere als pro-Israel bekend staande sites ook de Israelische kant van de zaak laten zien, en de NOS tegenwoordig vooral een spreekbuis voor de Palestijnse zaak is geworden. Zo kun je dus ook over de grootschalige zoekactie en legeroperatie berichten:

 

De IDF is ruim 800 plaatsen binnengevallen om huiszoeking te doen, maar ook om toekomstige ontvoeringspogingen door Hamas, dat door Israel wordt aangezien als de organisatie achter de ontvoering, te bemoeilijken. Er zijn honderden wapens in beslag genomen.

 

Hamas heeft sinds begin 2013 al meer dan 60 pogingen gedaan om Israeli’s te ontvoeren, maar dat zul je van Monique van Hoogstraten niet horen.

 

RP

---------

 

Israel ontwikkelt nieuwe app om ontvoering te voorkomen

http://www.cidi.nl/israel-ontwikkelt-nieuwe-app-om-ontvoering-te-voorkomen/

IN ISRAEL / DOOR JORDY STEIJN / OP 19/06/2014 OM 10:51 / TAGS: HAMAS, IDF, NEDERZETTINGEN, PALESTIJNEN, WESTBANK

 

Israel ontwikkelt een smartphone app waarmee je in noodsituaties met één druk op de knop automatisch de lokale autoriteiten kan informeren van je precieze positie. Dit kan zorgen dat er snel hulp komt waardoor mogelijk ontvoeringen kunnen worden voorkomen of in elk geval slachtoffers van een kidnap kunnen worden opgespoord, ook als zij niet in staat zijn zelf met hulpinstanties te spreken.

Bij de ontvoering van Gilad Shaar (16), Naftali Frenkel (16) en Eyal Yifrah (19), vandaag precies een week geleden, ging dit mis en kwamen de autoriteiten niet meteen in actie. Vorige donderdagavond om 10.25 belde één van de jongens het alarmnummer 100. “Wij zijn ontvoerd”, zei hij. Daarna werd de verbinding verbroken. Pas om 3 uur in de nacht, toen de vader van één van de jongens naar de politie stapte, werd de zaak serieus genomen en kwam de zoektocht van duizenden soldaten en politiemannen op gang. Intussen waren er kostbare uren verloren gegaan. Hierop is in Israel veel kritiek. Er is een onderzoek gaande om herhaling te voorkomen, maar intussen komt er dus die app.

De nieuwe app wordt een update van een al bestaande app in opdracht van de Samaria Regional Council, een organisatie van settlers op de Westoever. De bestaande app belt wel het noodnummer, maar de eigenaar van de telefoon moet dan zelf zijn locatie doorgeven. De nieuwe update geeft na één druk op de alarmknop niet alleen je specifieke locatie en de precieze tijd door: zolang iemand in gevaar is, blijft de telefoon signalen uitzenden naar de autoriteiten zonder dat de eigenaar ook maar iets hoeft te doen. Die autoriteiten moeten dan natuurlijk nog wel het alarm serieus nemen en  speciale eenheden inlichten, zodat die snel in actie kunnen komen.

Bij Gilad, Naftali en Eyal is dat allemaal niet gebeurd. Bij de gigantische zoektocht naar de ontvoerde jongens waren woensdag al 250 Palestijnen gearresteerd, onder wie 170 Hamasleden en ruim 50 gevangenen die zijn vrijgelaten in ruil voor de eveneens ontvoerde Gilad Shalit, die vijf jaar in volledige afzondering gevangen is gehouden. De IDF is ruim 800 plaatsen binnengevallen om huiszoeking te doen, maar ook om toekomstige ontvoeringspogingen door Hamas, dat door Israel wordt aangezien als de organisatie achter de ontvoering, te bemoeilijken. Er zijn honderden wapens in beslag genomen.

De ontvoerde jongens zijn intussen nog steeds niet gevonden en het hele land leeft mee met de jongens en hun ouders. Behalve de app-update zijn er acties gestart op social media, waar de steunbetuigingen met als hashtag #BringBackOurBoys van over de hele wereld binnenstromen. Klik hier om ze te bekijken. Er is ook al een lied gemaakt voor de jongens – kijk en luister hiernaar door te klikken op de video in de rechter zijbalk hiernaast.