vrijdag 4 oktober 2013

Martin van Creveld: 'Eindelijk hervormingen IDF' (CvI)

 
"De werkelijke reden dat er oorlog bestaat, is dat mannen van oorlog houden en vrouwen van krijgers."
Martin van Crefeld is niet vies van gewaagde en controversiële uitspraken. Hoewel interessant om te lezen, moeten zijn analyses soms met wat zout genomen worden.
 
Wouter
____________
 

'Eindelijk hervormingen IDF'
http://christenenvoorisrael.nl/2013/09/eindelijk-hervormingen-idf/
Door: RUBEN RIDDERHOF

Zaterdag 28 September 2013 10:00 CET

 

Dr. Martin van Creveld

In juli kopten de Israëlische media dat het Israëlische leger gaat bezuinigen. Over een periode van vijf jaar moet 7 miljard shekel worden ingeperkt op het defensiebudget. Het resultaat moet een leger zijn dat kleiner, lichter, maar slagvaardiger is. Als het aan de Israëlische militair historicus dr. Martin van Creveld had gelegen, was dit al véél eerder gebeurd.

Dr. Martin van Creveld (67) woont in Mevasseret Zion, niet ver van Jeruzalem. Als militair historicus schreef hij een aantal boeken die wereldwijd verplichte leeskost zijn voor officieren in opleiding, waaronder het boek Transformation of War. Hij doceerde aan universiteiten wereldwijd, maar momenteel is hij gepensioneerd, hoewel nog lang niet uitgesproken.

Moderne staat
"Om te begrijpen waarom Israël deze bezuinigingen wil doorvoeren, is het goed te beseffen dat Israël een moderne staat is geworden met moderne voorzieningen. De meest kostbare voorzieningen zijn gezondheidszorg en onderwijs. Omdat ook Israël kampt met een begrotingstekort, moet ergens geld vandaan komen en de regering beseft nu eindelijk, eindelijk, eindelijk dat er hervormingen moeten plaatsvinden in het defensie-apparaat."

Veranderende oorlogsvoering
"De Israëlische strijdsmacht is al vóór 1948 ontstaan als een macht om terreur te bestrijden. Na de stichting van de staat heeft het leger zich ontwikkeld tot strijd te kunnen voeren tegen conventionele legers, maar na 1973 is de nadruk weer veel meer komen te liggen op het anti-terreuraspect."

"In Libanon, en tijdens de Intifada's stond het leger niet tegenover gelijkwaardige legers. Maar ook wereldwijd was deze ontwikkeling merkbaar. Oorlogsvoering is steeds meer de richting opgegroeid van 'expeditionaire oorlogsvoering' en antiterreuracties. En defensie-apparaten wereldwijd zijn hierin meegegroeid. Ook Nederland.

Niet geleerd van de Tweede Libanonoorlog
"Israël is ook in deze richting gedreven, maar we hebben dit niet willen inzien. Merkwaardig genoeg zelfs na 2006. De Tweede Libanonoorlog was voor de luchtmacht een succes, maar voor de grondtroepen een grote mislukking. Dat heeft men toen wel gezien, maar men heeft er de verkeerde conclusies uit getrokken. Misschien omdat de stafchef van het leger in die tijd een infanterieman was, ik weet het niet. Die is begonnen om de grondtroepen op te bouwen met tanks, artillerie, gepantserd troepenvervoer, alsof wij ons voorbereidden op nog een Yom Kippoeroorlog."

Risico durven nemen
"Nu heeft Israël dus eindelijk ingezien dat het voorbereiden op conventionele oorlog zinloos is. Zulke oorlogen zijn veel te gevaarlijk geworden, met kernwapens en chemische wapens, enzovoorts. De Israëlische regering heeft het risico – want dat is het natuurlijk wel – durven nemen om voor te bereiden op de toekomst. De toekomst is Hamas, Iran, Hezbollah, Afghanistan, maar geen 1973 meer."

Hervormingen
"Het leger zal met een kleiner budget slimmer moeten omgaan. De hervormingen zullen daarom op vijf gebieden plaatsvinden. Allereerst: inlichten. Het inlichtingenapparaat wordt versterkt, om zoveel mogelijk te weten over onze vijanden. Ten tweede zet men in op precisiewapens. Al het andere moet weg. Mede omdat we bang zijn van Den Haag [het Internationaal Strafhof, red.]. Ten derde moeten we in ieder geval onze niet-bestaande afschrikkingswapens, onze kernwapens, behouden en moderniseren, ten vierde investeren we in onze actieve defensie, zoals het Iron Dome raketschild. Ten vijfde wordt er bezuinigd op mankracht.

Ik hoop echter wel dat er twee of drie goede infanteriebrigades worden behouden, want in iedere oorlog heb je een aantal mensen nodig die bereid zijn en in staat zijn om kelen door te snijden."

Israël staat er strategisch niet slecht voor
"Natuurlijk is het een risico om de mogelijkheid van een oorlog als 1973 uit te sluiten, maar naar mijn idee staat Israël er niet zo heel slecht meer voor. Er werd in die tijd veel gesproken over de as Moskou-Damascus-Caïro. Nou, Damascus en Caïro bestaan niet meer als militaire grootmachten en tussen ons en Moskou ligt nu gelukkig Oekraïne. Dat is een heel belangrijk land. Rusland zonder Oekraïne is iets heel anders dan mét."

"Ook sprak men na 1973 van het 'Oosterse front'. Dat zou bestaan uit Syrië, Jordanië en Irak. Maar ook die landen vormen voor Israël steeds minder een bedreiging. De 'Arabische lente' heeft wat dat betreft het strategische landschap ten positieve voor Israël veranderd."

De dreiging van Iran
"Naar mijn mening is Iran nauwelijks een bedreiging voor Israël. Israël heeft wat het nodig heeft om de dreiging uit Iran het hoofd te bieden. Maar wij hebben de dreiging uit Iran in de afgelopen acht jaar zwaar overdreven, mede omdat dit een heel paranoïde land is. Ik wordt daar soms heel moe van. Elke week bedenken denktanks wel weer een nieuwe bedreiging. Het zou heerlijk zijn om eens een tijdje zonder 'bedreiging' te leven, maar zo'n periode kan ik me niet heugen."

De noodzaak van allianties
"Het is tegenwoordig haast ondenkbaar om oorlog te voeren zonder de goedkeuring van de wereld. Toch heeft Israël altijd geprobeerd om zo onafhankelijk mogelijk militair te kunnen opereren. Dat is al tientallen jaren een grondslag van de Israëlische militaire doctrine. Wij kunnen het ons niet permitteren om bij de allerbelangrijkste vraagstukken op allianties te moeten vertrouwen en daarom hebben wij ook onze Neshek Yom HaDin, zoals wij ze onofficiëel noemen, de 'wapenen van het jongste gericht' ontwikkeld."

Van vijand naar verdediger
"Toch is Israël een land als ieder ander land en zijn allianties heel belangrijk. En dat is onofficiëel ook het geval. Er is een oud gezegde, nog uit de jaren vijfig: 'Vroeger of later worden alle Arabische legers tot onze verdedigers'. Dat is Nasser overkomen, dat is Hoessein overkomen en dat is zelfs Hezbollah en Hamas overkomen, die momenteel moeite moeten doen om radicalere groepen te weerhouden om Israël aan te vallen. Het werkt niet voor honderd procent, maar ze doen het toch. Heel merkwaardig."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten