zaterdag 21 april 2012

Wat gezegd moet worden

 
Nog eenmaal een reaktie op het 'gedicht' van Günter Grass.

Ondertussen is Grass wel de zoveelste die zich aansluit bij het 'anti-Israël enthousiasme' zoals A. de Swaan het noemt. 'Wat gezegd moet worden' werd en wordt al lang en breed verkondigd, waarbij een verschroeiende haat tegen Israël hand in hand gaat met een adembenemende naïviteit als het gaat om de vredelievende motieven van Hamas en Iran. Door wie denkt Grass eigenlijk dat het 'Iraanse volk' onderdrukt wordt? Door de Mossad of door de eigen leiders?

---------------

 

Wat gezegd moet worden

http://www.vn.nl/Standaard-Media-Pagina/Wat-gezegd-moet-worden.

Door Stephan Sanders

Door wie denkt Grass dat het 'Iraanse volk' onderdrukt wordt? De Mossad, of de eigen leiders? 

 

Er is geen discussie die zo leeftijdsgebonden is als die over het Israëlisch-Palestijnse conflict. Ik voel me, toch vijftig jaar oud, altijd nog te jong om me ermee te mogen bemoeien. Ga maar na, tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 was ik zes jaar oud – als je al iets vond, vond je wat je ouders vonden en die volgden weer het meerderheidsgevoel in Nederland op dat moment: als één man/vrouw/kind achter Israël.

Dat Israël van toen was een ander land dan nu. Het was veel egalitairder, nadrukkelijk sociaal-democratisch geïnspireerd, het kende nog geen 'bezette gebieden' en was dus geen bezettingsmacht, en alles leek er eerlijker en gelijkwaardiger aan toe te gaan, tot en met die vrouwelijke dienstplicht aan toe.

Maar in de jaren zeventig, zo rond de Jom Kipoeroorlog, veranderde dat. Een citaat van Renate Rubinstein: 'De heer Heldring, die in 1967 nog zo krachtig achter Israël stond dat de tegenwerping uit de zaal "napalm" hem de woorden ontlokte: "Ja, de joden voeren oorlog zoals elk ander volk en zij zijn mij daarom des te liever" vindt nu een ander beleid raadzaam.'

Het gaat hier inderdaad over dezelfde J. Heldring die net afscheid heeft genomen als columnist/commentator bij NRC Handelsblad. In 1973 waarschuwde hij dat de Arabische olieboycot de handelsbelangen van Neder land kon schaden. Dat was dan nog een realistische tegenwerping. Er roerden zich intussen veel radicalere critici, die zeiden op te komen tegen het onrecht dat de Palestijnen werd aangedaan. De Israëlkritiek vermengde zich met alle mogelijke sentimenten, van anti-kapitalistisch en anti-imperialistisch tot en met besmuikt of openlijk antisemitisme. Ik kan me niet anders herinneren dan dat er gebekvecht over was, en dat al die bekken ouder waren en dus meer wisten dan ik. In dat mijnenveld had je pas recht van spreken als je op z'n minst (een staartje van) de oorlog had meegemaakt.

Nu, als het daarom gaat, zit Günter Grass goed. Elf toen de oorlog begon, op zijn vijftiende geprobeerd bemanningslid te worden van een Duitse onderzeeër, dat mislukte, en op zijn zeventiende dan lid van de Waffen-SS (10.SS-Panzer Division Frundsberg). Dat laatste werd trouwens pas in 2006 bekend, bij het verschijnen van Grass' autobiografische roman De rokken van de ui. Daarin deed hij schoorvoetend die bekentenis.

 

Maar in de tussentijd was Grass allang uitgegroeid tot een monument van de Goede Duitser, de man die samen met Willy Brandt deemoedig naar Israël was afgereisd en die in één adem werd genoemd met Heinrich Böll, dat andere voorbeeldige Duitse geweten. Wat kun je een zeventienjarige nu helemaal aanrekenen? Nu, misschien dat-ie tot op hoge leeftijd over dat lidmaatschap gezwegen heeft, en ondertussen alles en iedereen de maat nam die 'oorlogszuchtig' of 'revanchistisch' was.

En sinds een week is er dan het 'gedicht' 'Was gesagt werden muss' tegelijkertijd verschenen in een Duitse, Amerikaanse en Italiaanse krant. De titel alleen al suggereert een complot van stilzwijgen: 'Wat gezegd moet worden' ('en wat kennelijk niemand durft te benoemen' moet je er wel bij denken.) Was het 'gedicht' door Günter Wasser geschreven, het had geen krant gehaald, want het is niet te pruimen zo slecht. Agitprop van de meest onbeholpen soort. Kernzin luidt: Die Atommacht Israel gefährdet / den ohnehin brüchigen Weltfrieden: 'De atoommacht Israël bedreigt / de toch al breekbare wereldvrede.'

Wereldvrede, was-ie er dan? En Syrië? En Noord-Korea? Doelwit van de bedreiging is volgens Grass 'het onderdrukte Iraanse volk'.

U merkt, we praten hier in toeterwoorden die elk gedicht effectief om zeep helpen: atoommacht, wereldvrede, onderdrukte volkeren. Grass voorspelt in zijn gedicht dat-ie wel van antisemitisme beschuldigd zal worden, wat ook prompt gebeurde. De Israëlische regering besloot dat Grass het land niet meer in mag. Veel te veel eer voor dat non-gedicht.

Ondertussen is Grass wel de zoveelste die zich aansluit bij het 'anti-Israël enthousiasme' zoals A. de Swaan het noemt. 'Wat gezegd moet worden' werd en wordt al lang en breed verkondigd, waarbij een verschroeiende haat tegen Israël hand in hand gaat met een adembenemende naïviteit als het gaat om de vredelievende motieven van Hamas en Iran. Door wie denkt Grass eigenlijk dat het 'Iraanse volk' onderdrukt wordt? Door de Mossad of door de eigen leiders?

Grass' gedicht staat voor de grote gelijkmaker: Iran, Syrië, Israël – het is allemaal om het even, en stiekem is Israël nog wel het ergste. Daarom een simpele en demagogische vraag: in welk van die drie landen zou iemand als Grass überhaupt kunnen overleven? Antwoord: Israël. Dat laatste moet wel het meeste steken. Je grootste vijand als enig mogelijke Heimat in de regio.

 

donderdag 19 april 2012

Assanges interviewdebuut met Hezbollahleider: de VS laten onze stem niet horen

 

Terroristenleider Nasrallah van Hezbollah presenteert zich als heuse democraat, en Assange lijkt het voor zoete koek te slikken, als je de weergave van het interview hieronder mag geloven. Gezellig samen keuvelen over het gewetenloze imperialisme van de VS en Israel: een gemeenschappelijke vijand, dat schept een band...

 

Wouter

__________________

 

Assanges interviewdebuut met Hezbollahleider: de VS laten onze stem niet horen

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3884/WikiLeaks/article/detail/3242068/2012/04/17/Assanges-interviewdebuut-met-Hezbollahleider-de-VS-laten-onze-stem-niet-horen.dhtml

Heleen van Lier − 17/04/12, 14:39 

 

In de eerste uitzending van de talkshow van WikiLeaks-voorman Julian Assange is Hezbollah-leider Sayyid Nasrallah geïnterviewd. Het was het eerste interview in zes jaar tijd voor de leider van de terroristische organisatie. De Russische zender RT Television, de Engelstalige spreekbuis van het Kremlin, zond het interview uit.

Het gesprek werd in Groot-Brittannië opgenomen, op de plek waar Assange onder huisarrest staat. Nasrallah bevond zich elders, op een geheime locatie.

Assange wil met zijn interviewreeks controversiële personen aan het woord laten, die in de mainstream media 'niet gehoord worden'. 

Syrië

Nasrallah onthult in het interview dat Hezbollah er bij de Syrische oppositie op heeft aangedrongen in gesprek te treden met het regime van president Bashar al-Assad. Volgens hem weigerde de oppositie dit te doen. 

Nasrallah: 'Verschillende landen bewapenen de rebellen, terwijl al-Qaida druk bezig is van het land een slagveld te maken. Zonder dialoog is een burgeroorlog het enige alternatief. En dat is precies wat de Verenigde Staten en Israël willen.'

De Hezbollah-leider zegt Assad te steunen 'zoals Syrië ook Libanon ondersteunde in haar strijd tegen de onderdrukking van Israël en de Verenigde Staten.' Ook roemt Nasrallah het volhardingsvermogen van Assad in het verzet tegen deze grootmachten. 

Hezbollah is een sjiitische organisatie en Assad is een alawiet, een zijstroming van het sjiitische geloof. De Syrische rebellen zijn grotendeels soennieten. 

Terrorist
Nasrallah wordt in de VS, Israël, Canada en Nederland als terrorist beschouwd maar ziet zichzelf als een vrijheidsstrijder. Volgens de AIVD maakt Hezbollah zich direct en indirect schuldig aan terroristische daden. 

In veel landen wordt alleen de militaire tak van de organisatie als terroristisch aangemerkt. Nederland maakt hier als één van de weinige landen geen onderscheid in, omdat er volgens de AIVD  aanwijzingen zijn dat de de politieke en de militaire takken worden aangestuurd door één overkoepelende raad.

Assange sprak verder met Nasrallah over zijn jeugd in een arme wijk in Beiroet, waar Palestijnen, Moslims en Christenen woonden. 'Die ervaringen hebben mij gevormd als mens', zei Nasrallah. 

Ook vroeg Assange de Hezbollah-leider naar zijn visie op de toekomst, wanneer hij de strijdbijl met Israël zou begraven. 'Israël is een illegale staat. Het land behoort aan de Palestijnen toe. Het maakt niet uit hoeveel tijd daar overheen is gegaan, het blijft immoreel en onwettig om iemand zijn huis af te pakken. We willen niemand vermoorden, maar we willen gerechtigheid. De enige gerechtigheid is een eenstaatsoplossing. Een democratische staat waar geloven naast elkaar in vrede leven. Niets minder zou legaal of rechtvaardig zijn', zegt Nasrallah.  

Assange liet het niet na uit te halen naar de Verenigde Staten. Asssange: 'Waarom blokkeren de Verenigde Staten, die zich voordoen als een bastion van het vrije woord, uw internationale medianetwerk? Waarom zijn ze er zo bang voor?' Nasrallah: 'Ze willen de bevolking wijsmaken dat wij een gevaarlijke terroristische organisatie zijn, maar laten onze stem niet horen. Wij worden van allerlei zaken beschuldigd, maar krijgen niet eens het basisrecht onszelf te verdedigen.'

Niet accuraat
Volgens RT Television wordt het programma een serie van tien interviews met 'politieke sleutelfiguren, denkers en revolutionairen - mensen die volgens Assange de politieke agenda van de toekomst zullen vormgeven'. Over zijn keuze voor het uitzenden op RT zegt Assange: 'Veel dingen die wij (van Wikileaks - red.) hebben geprobeerd te rapporteren, zijn niet accuraat overgenomen door de gangbare pers. Er zijn veel gunstige uitzonderingen, maar als we kijken naar de internationale netwerken, zijn er maar twee die het noemen waard zijn, en dat zijn RT en Al Jazeera.'

Zijn detentie is volgens Assange een extra 'troefkaart' om als journalist te debuteren. 'Interessante en belangrijke mensen laten nu een kant van zichzelf zien die we niet kennen, omdat ze niet met een gewone interviewer van doen hebben, maar met iemand die onder huisarrest staat, en die politieke problemen heeft waarmee ze sympathiseren.'

 

Palestijnse Sheikh Raed Salah toch toegelaten in Engeland

 

Raed Salah, leider van de islamitische beweging in Israel, is in Groot-Brittannie vrijgelaten en naar Israel teruggekeerd. Daar werd hij op het vliegveld door honderden Arabieren verwelkomd, waaronder enkele Arabische Knessetleden. Ook in Engeland vierden honderden aanhangers zijn vrijlating. 

 

Hij heeft zeer radikale ideeen en zet in zijn speeches geregeld aan tot haat en geweld. Zo heeft hij in 2007 tijdens een rally bij de Al Aqsa Moskee onder andere het volgende gezegd 

"We have never allowed ourselves to knead [the dough for] the bread that breaks the fast in the holy month of Ramadan with children's blood," he said. "Whoever wants a more thorough explanation, let him ask what used to happen to some children in Europe, whose blood was mixed in with the dough of the [Jewish] holy bread."
"Great God, is this a religion?" he asked. "Is this what God would want? God will deal with you yet for what you are doing."

The rally was called to protest the planned Mughrabi bridge construction in Jerusalem's Old City. Addressing the 1,000-strong crowd and assembled press, Salah accused Israel of attempting to rebuild the Jewish Temple on the Temple Mount while drenched in Arab blood.
"Whoever wants to build a house of God should not do so while our blood is still on his clothes, on his doorposts, in his food, in his drink, being passed along from one terrorist general to the next terrorist general," he said.

 

-------------

 

A party in London to celebrate an anti-semite

http://elderofziyon.blogspot.com/2012/04/party-in-london-to-celebrate-anti.html

From the Daily Mail last week:

A Palestinian activist, who was allowed to enter Britain despite being banned on the grounds he might incite racial hatred, has won an appeal to stay.

Sheikh Raed Salah, 53, leader of the Islamic Movement in Israel, arrived at Heathrow Airport on June 25. An investigation revealed Border officials had missed six chances to stop him entering the country.

He was arrested at his hotel three days later at which point Home Secretary Theresa May served a deportation notice saying his presence in the UK was 'not conducive to the public good'.

However after being released on curfew, Mr Salah, a Palestinian with Israeli citizenship, launched a legal battle against moves to expel him and a tribunal has now found in his favour.

During a two-day hearing - in which he sought damages for unlawful detention - the High Court was told how Mr Salah had intended to stay in the country for 10 days to attend meetings and public engagements.

His legal team claimed he had not been aware of the ban, had entered the country with a passport issued in his name and had made 'no attempt' to conceal his identity.

His arrest had followed an appeal by the Mike Freer, Conservative MP for Finchley and Golders Green, who asked the Home Secretary in Parliament that Salah be banned because of his 'history of virulent anti-semitism'.

He said: 'I have been questioning the propriety of providing a platform to a speaker who reportedly peddles the conspiracy theories of Jewish involvement in the 9/11 plots.'

Campaigners insisted he was the leader of a legitimate political organisation and rejected all forms of racism.

 

As I have noted over the years, Salah is a lying anti-semite who is constantly inciting violence. He has even pushed the classic blood libel that Jews use children's blood to make matzoh. 

So of course London's Muslims and apologists for terror celebrated his court victory:

 

Following a fraught 10 month legal battle against the British Home Secretary, Sheikh Raed Salah's friends, supporters and campaigners bid him a fond farewell during a congratulatory function in London yesterday. He was greeted by a packed hall of over 350 people, and entered to the congratulatory cheers of the attendees celebrating his victory against the Home Office's deportation order issued in June last year.

Chaired by Anas al-Tikriti of the Cordoba Foundation, a number of speakers were welcomed on stage to congratulate Sheikh Raed on his significant victory. Sheikh Raed himself was unable to address the crowd due to existing bail conditions which had not been removed by the Home Office. Among the speakers was Baroness Jenny Tonge, who chaired Sheikh Raed's first meeting in parliament last June. She thanked him for his continued struggle and expressed her sorrow at the actions of the British Government.

Ismail Patel, Chair of Friends of al-Aqsa, spoke of the strength and conviction that Sheikh Raed had held throughout his ordeal and described the inspiration that he had provided, by encouraging all to continue the battle even when the battle seemed to be defeating them. Yet, it was this perseverance by Sheikh Raed and his supporters which ensured that he was ultimately victorious. Perhaps the most poignant words of the event came from Dr Mohammed Badie, Supreme Guide of Egypt's Muslim Brotherhood, direct from Cairo by phone, when he congratulated Sheikh Raed on his victory.

It is very telling to see who unabashedly celebrates a Jew-hating terror supporter in England. (There are well over 100 photos of the event, I'm sure that the British observers can identify many of these people.)


 

Hamas verantwoordelijk voor financiële tekorten Palestijnen

 

Maandelijks gaat zo'n 90 miljoen Euro van de Palestijnse Autoriteit naar Hamas in de Gazastrook. Volgens een Fatah woordvoerder gebruikt Hamas dit geld niet om de levensomstandigheden van de bevolking te verbeteren, en verkoopt het zelfs medicijnen die het kosteloos krijgt en houdt het geld voor zichzelf. Aangezien dit geld voor een groot deel afkomstig is van de EU, de grootste donor van de PA, is het misschien tijd voor een stevig onderzoek en strenger toezicht.

 

RP

----------

 

PA: 'Hamas verantwoordelijk voor financiële tekorten'

http://israeltoday.nl/headlines/9-nederlands/2138-pa-hamas-verantwoordelijk-voor-financiele-tekorten

Donderdag, 12 April 2012 14:18

Sinds de radicale Hamas in 2007 de macht over de Gazastrook naar zich toe heeft getrokken, is er volgens de Palestijnse Autoriteit omgerekend een bedrag van 5,3 miljard euro daarheen gevloeid. Dat is volgens de PA maandelijks 91 miljoen euro, meer dan 40 procent van het budget van de PA.

Dit geld is bestemd voor de betaling van salarissen, ziektekosten en de algemene verbetering van de levensomstandigheden in Gaza. 'Het bereikt echter nooit de mensen. Hamas verkoop de medicijnen, die wij kosteloos toezenden, en houdt het geld voor zichzelf', zei Fatach-woordvoerder Ahmed Assaf uit de zgn. Westbank. Hamas beweert op zijn beurt dat er te weinig geld is voor medicijnen en onderwijs.

De Palestijnse Autoriteit, die hoofdzakelijk wordt gefinancierd door de EU, de VS en de Arabische landen, klaagt dat het over 2012 een financieel tekort van omgerekend 98 miljoen euro op de begroting heeft. Dat is de schuld van Hamas, zeiden functionarissen van de PA aan nieuwssiteYnet. Een EU-functionaris zei dat Hamas alleen zijn eigen mensen zou betalen, en geld in het 'veiligheidsapparaat' zou steken.

Uit analyses blijkt dat Hamas nooit in staat zou zijn om een functionerende overheid op te bouwen en te zorgen voor de 1,7 miljoen mensen in Gaza. Van hen leeft 70 procent onder de armoedegrens, dat bewijzen statistieken van de Verenigde Naties. 'Hamas wil de indruk wekken, onafhankelijk te zijn van Fatach. Maar dat is maar een mythe', zei Nasser Abdelkarim, professor aan de Universiteit van Birzeit op de Westelijke Jordaanoever.

De PA betaalt maandelijks alleen € 38 miljoen aan een Israëlisch energiebedrijf. Maar Hamas houdt het geld, dat de Palestijnen voor hun elektriciteit betalen, gewoon in, in plaats van het terug te betalen aan de PA. Zo verwijderen Fatach en Hamas zich nog verder van elkaar.

Een regering van Nationale Eenheid en een Verenigd Palestijns Volk zijn slechts mythen die moeten afleiden van de terreur, het lijden van de bevolking van Gaza en het wanbeheer.

Kerstin Braun, Palestijns persbureau Ma'an

 

Palestijnse gevangenen in hongerstaking

 

IMO Blog

Dinsdag 17 april weigerden duizenden Palestijnse gevangenen in Israel hun eten, en 1200 verklaarden in hongerstaking te gaan. Het was dinsdag 'gevangenendag', een dag van solidariteit met de Palestijnen in Israelische gevangenissen. Deze gevangenen worden door de Palestijnen als helden beschouwd, ook wanneer zij vastzitten voor dodelijke aanslagen op Israelische burgers of het vermoorden van onschuldige kinderen. Zo bezocht president Abbas kort na de gevangenenruil waarin Shalit vrij kwam een ex-gevangene die de dood van verschillende Israelische burgers op haar geweten had. Ook in de media worden de gevangenen, juist ook die met (veel) bloed aan hun handen, als helden en als voorbeeld voor de Palestijnse jeugd gevierd.

De gevangenen eisen onder andere meer televisiekanalen maar ook een einde aan de zogenaamde administratieve detentie, waarbij ze tot maximaal een half jaar zonder proces kunnen worden vastgehouden, en overplaatsing van Palestijnse leiders van de isolatiecel naar de gewone afdeling. Ook willen ze dat bezoek minder streng wordt gecontroleerd. In het verleden zijn meermaals aanslagen beraamd vanuit de gevangenis en werd van alles naar binnen gesmokkeld. Palestijnen kunnen in Israelische gevangenissen studeren en sommigen hebben er zelfs een diploma behaald.

Gisteren kwam Khader Adnan vrij, een activist van de Islamitische Jihad die in administratieve detentie zat en 66 dagen in hongerstaking was. Het was niet bekend waarvoor hij precies vastzat, maar hij riep in het verleden op tot het plegen van zelfmoordaanslagen en het doden van zoveel mogelijk Israeli's. Daarmee zet hij aan tot moord en dat is strafbaar. Adnan werd in 2005 tot officiële woordvoerder van de Islamitische Jihad (IJ) benoemd en is onderdeel van het leiderschap van de organisatie. Toch werd hij in sommige media en door mensenrechtenactivisten, als een bakker en strijder voor zijn rechten aangeduid. Zijn onschuld leek voor hun op voorhand vast te staan.

In Israel kunnen, evenals in andere landen zoals de VS, gevangenen worden vastgehouden in 'administratieve detentie' zonder formele beschuldiging als de veiligheid in het geding is. Ook Groot-Brittannië heeft hiervan gebruik gemaakt in haar strijd tegen de IRA. In de meeste gevallen gebeurt dit omdat een beschuldiging gebaseerd zou zijn op inlichtingen waarvan men de bron wil beschermen. De staat krijgt dan tijd bewijzen boven water te halen die wel in de rechtbank kunnen worden besproken.

In Israel zitten ca. 300 Palestijnen en enkele Joodse extremisten in administratieve detentie. Deze mag maximaal een half jaar duren maar kan meermaals verlengd worden.
Islamitische Jihad is nog radikaler dan Hamas en ziet de gewelddadige strijd ofwel jihad als het enige antwoord op de 'zionistische verovering van Palestina'. Heel Palestina moet met geweld, ook tegen burgers, worden bevrijd. Tijdens de tweede intifada heeft IJ honderden aanslagen gepleegd en was verantwoordelijk voor de dood van 118 Israeli's en 759 gewonden. De laatste jaren heeft IJ honderden raketten op Israelische doelen afgevuurd. De recente Gaza escalatie was voor een groot deel het werk van de IJ.

Alleen al het lidmaatschap en zeker een leiderschapsfunctie in een dergelijke organisatie is reden genoeg om iemand op te sluiten, maar er is een redelijke kans dat Adnan ook op grond van specifieke zaken zoals het beramen van een aanslag vast zat.

Volgens het CIDI verliezen hongerstakers na een dag een aantal privileges zoals de televisie, radio en kookgerei. Ook wordt contact met de leiders van de protesterende Palestijnen gezocht. Een hongerstaking is een krachtig middel om op te komen voor een zaak, maar kan ook als chantage worden gezien. De hongerstakers weten immers dat Israel er alles aan zal doen om te voorkomen dat ze zullen sterven, met alle negatieve publiciteit van dien. Om een of andere reden zijn er in Syrië, waar het regime mensen en ook kinderen zonder enige reden opsluit en vreselijk martelt, nog geen mensen in hongerstaking gegaan, op één vrouw in februari 2011 na. Het is een middel dat voornamelijk wordt toegepast in westerse landen waar zij op veel aandacht van de pers kunnen rekenen.

De administratieve detentie roept echter zeker vragen op, vooral vanwege de lange duur en de mogelijkheid deze steeds weer te verlengen. Een verdachte heeft immers het recht te weten waarvoor hij vast zit en op een eerlijk proces. In een rechtsstaat moet een dergelijke praktijk dan ook tot een minimum worden beperkt en mag alleen in uitzonderingssituaties worden toegepast wanneer er een direct gevaar is.

Ratna Pelle

woensdag 18 april 2012

Drusen op de Golan demonstreren voor Assad

 

In werkelijkheid zijn de Drusen verdeeld over Assad, maar je tegen hem uitspreken kan gevaarlijk zijn, zoals een resident van Majdal Shams, de grootste Druse plaats op de Golan, heeft ondervonden. Hij werd door dorpsgenoten die achter Assad staan in elkaar geslagen en moest in het ziekenhuis worden opgenomen.

Toen Israel de Golan in 1981 annexeerde, kregen de Drusen het Israelische staatsburgerschap aangeboden maar namen dit niet aan. Daarom zijn velen nog steeds Syrisch staatsburger, en zij hebben vaak ook familie in Syrië. Wanneer men de oppositie steunt, kan die familie daarvoor worden gestraft door Assad.

One resident, who asked not to be named, said "I look at what's happening in Syria and it's very difficult, it's a genocide. To see innocent people being murdered, it's very hard." He added that the Druse of the Golan work and live in Israel, "which protects our rights and doesn't kill us like the Syrian regime kills its people."

When asked what percentage of residents support Assad privately as well as publicly, he said that the silent majority don't speak about the issue and those who are most vocal are those who support Assad. He said part of their reason for supporting him is also because he is from the minority Alawite sect, and the Druse worry that if Assad falls, Alawites and other minorities in Syria like the Druse will be targeted.

In addition, he said many fear the rise of Islamists, who he said could single out Druse as being not true Muslims. He added that "they also worry that Israel will return the Golan Heights like they did Sinai or Gush Katif and they want to protect themselves and their families in Syria."

RP

---------

 

Druse in Majdal Shams rally for Syria's Assad

http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=266438

By BEN HARTMAN

04/17/2012 20:09

Chanting "the army and the people are with Assad" around 200 people marched in Druse village of Majdal Shams.

 

Syrian President Bashar Assad may be a pariah in most parts of the world, but in parts of Israel the autocrat still has a diehard following, at least at first glance.

Around 200 people, chanting "the army and the people are with Assad," marched around the central square of the Druse village of Majdal Shams on Monday, in a rally held to mark Syrian Independence Day and to show support for the Assad regime, whose forces have murdered thousands in a 13- month violent uprising.

Demonstrators of all ages held up posters of Assad, and at least two of former Egyptian president Gamel Abdul Nasser, and women threw rice at the crowd and ululated as fiery speeches screamed out of a stack of speakers on the stage.

Majdal Shams resident Rafik Kalami, 46, said most people still support Assad because the Golan Heights is an inseparable part of Syria.

When asked about the thousands of civilians killed in Syria since the uprising began, he said that he supports Assad, and is opposed to "all those from the Gulf States, Turkey and elsewhere who are against Syria and we will fight them with all of our might."

Kalami offered an explanation heard repeatedly at protests and in conversation with the village's residents since the uprising began: The Syrian army is not massacring civilians. Rather, gunmen sent from the Gulf states and elsewhere in the Arab world are murdering civilians and soldiers in order to frame the Assad regime in the eyes of the world. Kalami also accused Arabic satellite networks Al Jazeera and Al-Arabiya of twisting the reality, an accusation not leveled at Syrian state TV.

He added that the Arab world is colluding with Israel and the US to attack Syria as a means of harming Iran and further cementing Israel's standing as the region's preeminent power, through supporting "terrorists" streaming into Syria from Libya and elsewhere.

The show of support for Assad, like many things in the Syrian Druse villages of the Golan Heights, should be taken with a grain of salt. Most of the residents of Majdal Shams have relatives in Syria who could pay the price if they spoke out against the regime, and many err on the side of supporting Assad on the off chance that the land they live on will eventually return to Syria. Furthermore, in a town of over 10,000, a protest that drew barely 200 people on a morning when nearly all businesses in town were closed is arguably not a massive show of support for the Assad regime.

Since the uprising began in Syria, there has been, on occasion, violence directed at people in town who voiced opposition to Assad. According to one local resident, who asked not to be named, a group of teenagers in Majdal Shams beat and hospitalized a 60- year-old father of four in the town Sunday night, because he was believed to support the Syrian opposition. The teenagers reportedly waited for him outside of his medical practice.

Majdal Shams is the largest Druse village in the Golan Heights, followed by Bukata, Ein Kuniya and Mas'ada. The Golan Heights Druse refused to take Israeli citizenship when the country annexed the territory in 1981 and consequently, most are considered Syrian citizens.

One resident, who asked not to be named, said "I look at what's happening in Syria and it's very difficult, it's a genocide. To see innocent people being murdered, it's very hard."

He added that the Druse of the Golan work and live in Israel, "which protects our rights and doesn't kill us like the Syrian regime kills its people."

When asked what percentage of residents support Assad privately as well as publicly, he said that the silent majority don't speak about the issue and those who are most vocal are those who support Assad.

He said part of their reason for supporting him is also because he is from the minority Alawite sect, and the Druse worry that if Assad falls, Alawites and other minorities in Syria like the Druse will be targeted.

In addition, he said many fear the rise of Islamists, who he said could single out Druse as being not true Muslims.

He added that "they also worry that Israel will return the Golan Heights like they did Sinai or Gush Katif and they want to protect themselves and their families in Syria."

 

Israel trekt burgerschap van 1,6 miljoen Palestijnen in?

 

Jordanië wil het staatsburgerschap van 1,6 miljoen Palestijnen afnemen, die nu in Jordanië leven en afkomstig zijn van de Westelijke Jordaanoever of Oost-Jeruzalem.

So, in other words, over a million Palestinian citizens of Jordan will, if this law goes into effect, become stateless in order to decrease the country's Palestinian population (now nearly half of the population of Jordan) and create the expectation that they will either return to Israel proper (per the call by Palestinian activists and their supporters of an "unlimited right of return") or become citizens of the future state of Palestine.

Regarding the latter idea, as PA leaders have already said that such Palestinians living in the "diaspora" will not become citizens of a newly created Palestinians state, the move by Jordan would create more permanently stateless Palestinians who will be cynically used to continue the assault on Israel's legitimacy, even following a future peace agreement.

Dit soort zaken staat de vrede evenzeer in de weg als de nederzettingen, maar om een of andere reden kom je ze nooit tegen in NRC Handelsblad of een andere kwaliteitskrant of medium. Het probleem bestaat simpelweg niet in de ogen van deze journalisten. Israel moet weg uit de Westbank zodat de Palestijnen daar een staat kunnen stichten en dan kunnen we overgaan tot de orde van de dag, zo denken velen. Juist door deze houding helpen ook Westerse landen en media het conflict voort te zetten in plaats van bij te dragen aan een oplossing. Alleen wanneer naast Israel, ook de Palestijnen en Arabische staten op hun verantwoordelijkheid en aandeel in de problemen worden gewezen, kan een oplossing in zicht komen. Maar daar ziet het voorlopig niet naar uit.

 

RP

----------- 

 

Strangely missing from the Jordan page of the Guardian is a remarkable story.

Per the Jerusalem Post.

Jordan has decided to revoke the Jordanian citizenship of Palestinian Authority and PLO officials, sources in Amman disclosed Wednesday.

The Jordanian newspaper Al-Arab Al- Yawm…quoted government officials in Amman as saying that the decision to revoke the Jordanian citizenship would also affect some 1.6 million Jordanians of Palestinian origin.

The move coincides with a new electoral law in Jordan that seeks to limit Palestinian representation in parliament.

While its unclear, from the article linked to above, who these 1.6 million Jordanians of Palestinian origin refers to, it's likely those Palestinians who used to live in Jerusalem and the West Bank (when it was under Jordanian control from 1949 to 1967) who are now (following the Six Day War) residing in Jordan proper, and considered "refugees".

Finally, the report included this passage:

Amman has defended the decision to strip Palestinians of their Jordanian citizenship by explaining that it is aimed at "preserving the Palestinians' national identity and paving the way for their return to Palestine."

So, in other words, over a million Palestinian citizens of Jordan will, if this law goes into effect, become stateless in order to decrease the country's Palestinian population (now nearly half of the population of Jordan) and create the expectation that they will either return to Israel proper (per the call by Palestinian activists and their supporters of an "unlimited right of return") or become citizens of the future state of Palestine.

Regarding the latter idea, as PA leaders have already said that such Palestinians living in the "diaspora" will not become citizens of a newly created Palestinians state, the move by Jordan would create more permanently stateless Palestinians who will be cynically used to continue the assault on Israel's legitimacy, even following a future peace agreement.

Remarkably cynical? Beyond description.

A gross violation of human rights? Supremely.

A story worthy of coverage, and liberal sympathy, by Guardian reporters? Of course not!

Do I even have to ask how the Guardian would cover the story if it was Israel revoking the citizenship of over one million Palestinian Arab citizens?

 

Acht leden van 'flytilla' Israel ook in hongerstaking

 

Een groot aantal Palestijnse gevangenen is vandaag een hongerstaking begonnen. Het is vandaag zogenaamde 'gevangenendag' een dag van solidariteit met de Palestijnen in Israelische gevangenissen. Deze gevangenen worden als helden beschouwd, ook wanneer zij vastzitten voor dodelijke aanslagen op Israelische burgers of het vermoorden van onschuldige kinderen. De gevangenen eisen onder andere meer televisiekanalen maar ook een einde aan de zogenaamde administratieve detentie, waarbij ze tot maximaal een half jaar zonder proces kunnen worden vastgehouden, en overplaatsing van Palestijnse leiders van de isolatiecel naar de gewone afdeling. In het verleden zijn meermaals aanslagen beraamd vanuit de gevangenis. 

 

RP

---------

 

Acht leden van 'flytilla' ook in hongerstaking

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Acht-leden-van-flytilla-ook-in-hongerstaking.html

DI 17-04-2012 

 

Afgelopen zondag hebben veel pro-Palestijnse activisten een poging gewaagd om de luchthaven Ben Gurion in Israel te bereiken. Waarschijnlijk zijn drie activisten door de mazen van het net van de beveiliging geglipt. Tientallen activisten werden door de beveiliging opgevangen en direct teruggestuurd naar het land van herkomst. Ongeveer dertig activisten werden naar de Givon gevangenis in Ramle gebracht in afwachting van hun terugvlucht. Acht van hen hebben zich nu aangesloten bij de hongerstaking van Palestijnse gevangenen.

 

Vanochtend hebben 2.300 Palestijnen in Israelische gevangenissen hun ontbijt geweigerd en ongeveer 1.200 van hen hebben uitgesproken in hongerstaking te gaan. De Israelische Gevangenis Dienst treft nu maatregelen om bepaalde privileges, van deze Palestijnen die om veiligheidsreden vastzitten, in te perken. De hongerstakers krijgen nu bijval van acht vrouwelijke 'flytilla' activisten die in afwachting van hun uitzetting in de Givon gevangenis verblijven. De vrouwen hebben aangegeven uit 'solidariteit met de Palestijnen' voedsel te weigeren. De hongerstaking van de Palestijnse gevangen is vandaag begonnen met het weigeren van voedsel omdat het vandaag de 'Dag van de Palestijnse Gevangene' is. De gevangenen eisen meer privileges, onder andere de beschikking over meer televisie kanalen en toegang tot educatie. De hongerstakers eisen ook dat hun leiders vanuit de isolatiecel naar de normale afdeling worden overgeplaatst.

 

De Gevangenis Dienst gaat ervan uit dat de meeste van de gevangen hun hongerstaking op woensdag zullen beëindigen. De Gevangenis Dienst hanteert bij een hongerstaking de regel dat zij pas zullen ingrijpen na een dag. De hongerstaker zal dan veel van zijn privileges verliezen, waaronder zijn televisie, radio en kookgerei. De Gevangenis Dienst stelt bij het langer dan een dag aanhouden van een hongerstaking een team samen welke contact onderhoud met de leiders van de protesterende gevangenen. De leiders van het Palestijnse gevangen protest hebben aangegeven dat deze hongerstaking de ergste van de afgelopen decennia zal worden.

 

dinsdag 17 april 2012

Factsheet over Air Flotilla 2 naar Israel

 

Wie zaten er eigenlijk achter de nieuwe 'flytilla', het initiatief waarbij honderden activisten probeerden Israel binnen te komen om te protesteren tegen het in hun ogen te strenge beleid om het land in te komen? Ik kwam het helaas pas nu tegen, maar hieronder een handig overzicht met het wat en hoe achter deze actie, die overigens grotendeels is mislukt omdat maar enkele activisten doordrongen tot in Israel. Veel van de organisatoren waren ook bij de internationale mars naar Jeruzalem betrokken, een initiatief dat werd gesteund door Iran en diverse Hamas activisten. Het heeft dan ook niks met vrede en verzoening te maken, zelfs wanneer het op zichzelf klopt dat men soms wel erg streng is bij de luchthaven en veel en soms behoorlijk irritante vragen kan stellen. 

 

RP

----------

 

Factsheet: Air Flotilla 2

http://cifwatch.com/resources/factsheet-air-flotilla-2-april-15-2012/

FACTSHEET:AIR FLOTILLA 2 
APRIL 15, 2012

 

What is the 'Air Flotilla 2′?

Also known as the 'Welcome to Palestine' campaign, the 'Air Flotilla 2′ is yet another attempt to undermine Israel's legitimacy and manufacture anti-Israel publicity. The project organisers aim to have large numbers of international "activists" flying into Ben Gurion airport on the same day – Sunday, April 15, 2012.

Hasn't there been a similar project in the past?

Yes. In July 2011 many of the same people and organisations used an identical formula to launch the 'Flytilla', as it was dubbed at the time. The majority of participants were then prevented from boarding their flights by the airlines and most of those who did arrive in Israel were apprehended and swiftly deported.

Who is organising the 'Air Flotilla 2′?

The campaign is a collaborative project between the Palestine Justice Network(PJN), various other Palestinian NGOs and civil society groups and 'Palestine Solidarity' groups based mostly in Europe, with the Scottish Palestine Solidarity Campaign being particularly prominent.

Several of the campaign's organisers – for example Mazin Qumsiyeh and Mustafa Barghouti - were also involved in the recent 'Global March to Jerusalem' project.

A significant proportion of the 'Air Flotilla 2′ endorsers also lent their names to the Global March to Jerusalem, including Noam Chomsky, Ronnie Kasrils, Rabbi Lynn Gottlieb and Susan Abulhawa.

What are the objectives of 'Air Flotilla 2′?

According to the organisers, the project is part of the "challenge to Israel's illegal siege of Palestine", with their publicity stating that:

"There is no way into Palestine other than through Israeli control points. Israel has turned Palestine into a giant prison, but prisoners have a right to receive visitors.

Welcome to Palestine 2012 will again challenge Israel's policy of isolating the West Bank while the settler paramilitaries and army commit brutal crimes against a virtually defenceless Palestinian civilian population."

In 2011 the Palestine Justice Network launched a campaign entitled the 'One State Initiative' which rejects the internationally accepted route of negotiations leading to a two-state solution in order to end the Arab-Israeli conflict. Thus, 'Air Flotilla 2′ represents another campaign designed to lead ultimately to an externally imposed 'one state solution' which would entail the dismantling of Israel as a Jewish state and an end to Jewish self-determination.

Provocation and bad public relations for Israel are also part of the underlying motive of the project, as expressed by organizer Jaques Neno when he told potential participants at a meeting in Paris last January that should they end up being arrested, "you have won because when Israel puts you in prison it shows how it becomes more and more fascist".

Is the 'Air Flotilla 2′ a cause for concern?

According to unverified reports by the organisers themselves, legal action taken against the airlines after last year's similar campaign may prevent this year's participants from being denied departure. Whether or not this is the case remains to be seen, but certainly the numbers of activists taking part this year appear to be considerably more than in 2011, despite warnings from several European governments to their citizens not to take part in the project.

The fact that 'Air Flotilla 2′ is taking place on the day after the end of the Passover holiday, when many legitimate visitors to Israel and Israelis returning from holidays abroad will be flying home, means that Ben Gurion airport will be particularly busy on that day even without this provocation.

How can I find out more about the 'Air Flotilla 2′?

CiF Watch has produced a special report on the subject which can be viewed here.

For further information, please contact Adam Levick, managing editor of CiF Watch, at: adamlevick@cifwatch.com.

About CiF Watch (www.cifwatch.com)

Monitoring 'Air Flotilla 2' is a special project of CiF Watch. CiF Watch is a media monitor dedicated to exposing and combating antisemitism and the assault on Israel's legitimacy at the Guardian and its 'Comment is Free' blog.